მოჰაჩის - Synonyms of მოჰაჩის | Antonyms of მოჰაჩის | Definition of მოჰაჩის | Example of მოჰაჩის | Word Synonyms API

Article	Example
მოჰაჩის ბრძოლა	ტერმინი მოჰაჩის ბრძოლა შეიძლება აღნიშნავდეს:
მოჰაჩის ბრძოლა (1526)	მოჰაჩის ბრძოლის შემდეგ ევროპელმა ერებმა, დაიწყეს გაერთიანების ცდები, ევროპის ისლამიზაციის საშიშროებისადმი წინააღმდეგობის გაწევის მიზნით. ამ სტრატეგიამ პირველი წარმატება მოიტანა ლეპანტოს ბრძოლაში. ამას გარდა, მიუხედავად მათი თავდაპირველი წარმატებისა, სწორედ უნგრეთში შეხვდნენ თურქები პირველად დასავლეთ ევროპულ სოციალურ-პოლიტიკურ სტრუქტურას, რომელსაც ჰქონდა ძლიერი გერმანული ზეგავლენა და მნიშვნელოვნად განსხვავდებოდა ბალკანეთის რეგიონის ორიენტალიზირებულ ბერძნულ-სლავური ქვეყნებისაგან, ასე ადვილად დამორჩილებული თურქების მიერ. თუმცა ევროპული ღირებულებები უნგრეთში მთლიანად არ შეესაბამებოდა დასავლეთის სტანდარტებს, ოსმალეთის უნგრეთის სიახლოვე გერმანულ მიწებთან ქმნიდა მათთვის პირდაპირ საფრთხეს და იწვევდა მწვავე წინააღმდეგობას თვითონ ჰაბსბურგების იმპერიული ამბიციების მხარდაჭერის მიზნით.
მოჰაჩის ბრძოლა (1526)	მოჰაჩის ბრძოლა () — ბრძოლა რომელიც მოხდა 29 აგვისტოს 1526 წ. სადაც ოსმალეთის იმპერიამ მიაყენა დამანგრეველი მარცხი გაერთიანებულ უნგრულ-ჩეხურ-ხორვატიულ ძალებს. ოსმალეთის იმპერიამ დაიკავა შუა დუნაის დაბლობი რომელსაც თურქები გეგმავდნენ შემდეგი ახალი დაპყრობების და ისლამის გავრცელების პლაცდარმად გამოეყენებინათ.
მოჰაჩის ბრძოლა (1526)	როგორც ოსმალეთის მიერ დაპყრობილი ბალკანეთის დანარჩენი ეროვნული სახელმწიფოები, უნგრეთის სამეფოც ХIV-ХV საუკუნეებს ძალიან დასუსტებული შეხვდა, რაც შიდა და გარე ფაქტორებმა განაპირობა. შიგნიდან ფეოდალური შუღლი გლეჯდა ქვეყანას, რამაც ფაქტიობრივად ფეოდალური დაქუცმაცება გამოიწვია, გლეხობის ამბოხებები, ეროვნული უმცირესობების წინააღმდეგობა, რომლებიც მადიარიზაციის წინააღმდეგნი იყვნენ — სლოვაკები, რუმინელები, ხორვატები, ხოლო გარედან — ავსტრო-გერმანელ მმართველთა ამბიციური გეგმები, ჩაერთოთ უნგრეთი თავის სამფლობელოებში. მათიას I კორვინიუსის (მათიაშ I) გარდაცვალებამ (1490) უნგრეთში ანარქია გამოიწვია, რაც თითქოს ხელს უწყობდა ოსმალების ჩანაფიქრს ამ ქვეყნის მიმართ. ხანგრძლივი ომი, რომელიც მცირე შესვენებებით მიმდინარეობდა, დამთავრდა თურქებისათვის არც თუ ისე სახარბიელოდ. ზავის მიხედვით, რომელიც 1503 წელს დაიდო, უნგრეთმა შეინარჩუნა თავისი ყველა სამფლობელო და თუმცა უნდა ეცნო ოსმალეთის იმპერიისადმი მოხარკედ მოლდავეთი და ვლახეთი, მან არ დათმო უმაღლესი უფლებები ამ ორ ქვეყანაზე (უფრო დე-იურე ვიდრე დე-ფაქტო). უნგრეთის შემდგომ დაცემას ხელს უწყობდა ოლიგარქიული რეჟიმიც, რომელიც იაგელონების დინასტიის მიერ იყო შექმნილი, ასევე უნგრელი გლეხობის გაუცხოება ეროვნულ-თავდაცვითი მოძრაობის მიმართ 1514 წ. მოვლენების შემდეგ, გეოგრაფიული ჩაკეტილობა და სავაჭრო გზებიდან მისი სიშორე, რომელიც ხმელთაშუა ზღვაზე და მსოფლიო ოკეანეებზე გადიოდა, დუნაის სავაჭრო გზის ფუნქციის შესუსტება და ჰაბსბურგების გაძლიერებული ზეწოლა.
მოჰაჩის ბრძოლა (1687)	ინიციატივა უკვე ჰაბსბურგების ხელთ იყო. მათ მოახერხეს თავდაპირველ პოზიციებში დაბრუნება და გადავიდნენ კონტრშეტევაზე, რითაც მოწინააღმდეგეს დიდი დანაკარგი მიაყენეს. ეს ყველაფერი იმით დასრულდა, რომ ოსმალეთის არმიამ უკან დაიხია. ბრძოლაში გამარჯვება ჰაბსბურგებმა მოიპოვეს, თანაც ისე, რომ მხოლოდ 800 მეომარი დაკარგეს, ხოლო ოსმალებს 10,000-იანი დანაკარგი მიაყენეს. მოჰაჩის ბრძოლაში გამარჯვების შედეგად, ავსტრიამ დაიკავა სამხრეთ უნგრეთი და ტრანსილვანიის სათავადო.