judge - Synonyms of judge | Antonyms of judge | Definition of judge | Example of judge | Word Synonyms API

Article	Example
सुभाषितानि	ऋज्वर्थग्रहणं श्रेयस्करम्। अत्र "Do not judge a book by its cover" - अस्य आङ्ग्लवचोविछित्तेः अर्थच्छायाऽपि दृश्यते।
श्रीमद् राजचन्द्र	यदा राजचन्द्रः षोडशवर्षणां वयसि आसीत्, तदा शास्त्री शङ्करलाल भट्ट इत्यस्य अष्टावधानीत्वेन बहुप्रसिद्धिः आसीत् । तत् दृष्ट्वा राजचन्द्रः अपि अष्टावधानस्य प्रयोगम् अकरोत् । ततः परं सहस्राधिकानां जनानां पुरतः तस्य प्रदर्शनम् अकरोत् स्वसिद्धिं च प्रादर्शयत् । एतेन प्रयोगेन सः 'हिन्दनो हीरो' इति उपाधिं प्राप्तवान् । तदनन्तरं बोटाद-नगरे शेठ हरिलाल इत्यस्य सम्मुखे सः द्विपञ्चाशत् अवधानस्य प्रयोगम् अकरोत् । अपि च फरामजी इन्स्टिट्यूट् मध्ये शतावधानस्य प्रयोगम् अकरोत्, येन जनाः आश्चर्यचकिताः अभवन् । तस्य शतावधानस्य सिद्धिः मुम्बई-नगरस्य सर्वेषु वर्तमानपत्रेषु प्रकटिता अभवत् । राजचन्द्रस्य प्रयोगेण मुम्बई-नगरस्य न्यायवादिनः (judge) शतावधानस्य विद्यायां रुचिः अवर्धत । तथा इमे प्रयोगाः विदेशे अपि भवेयुः इति सः ऐच्छत् । किन्तु राजचन्द्रः सर्वम् अजानात् । धनस्य, प्रसिद्धेः च कारणात् आध्यात्मिकमार्गात् स्वस्य अधोगतिः मा भूत् इति विचार्य अद्यारभ्य शतावधानस्य प्रयागाः न करिष्यामि इति उद्घोष्य सः सञ्यमं च अधरत् ।
दादा साहेब माळवङ्कर	दादासाहेब इत्येतेन प्राथमिकं माध्यमिकञ्च शिक्षणं वडोदरा-नगरतः प्राप्तम् । १९०४ तमे वर्षे मेट्रिक् परीक्षामुत्तीर्य ततः परं दादासाहेब वैद्यः सन् समाजसेवां कर्तुम् ऐच्छत् । किन्तु मित्राणाम् आग्रहवशात् सङ्ग्राहकः (collector) न्यायदाता (judge) वा भवितुम् ऐच्छत् । कस्य विषयस्य अभ्यासः करणीयः इति विचारसमये तस्य पितुः अवसानम् अभवत् । तस्य परिवारस्य दायित्वम् अहमदाबाद-नगरस्थेन मातामहेन स्वीकृतम् । दादासाहेब इत्ययं तस्य एकैव दौहित्रः आसीत् । तस्य परिवारजनाः वडोदरा-नगरतः अहमदाबाद-नगरम् आगताः । किन्तु अहमदाबाद-नगरे तदानीं चिकित्साविद्यालयः नासीत् । तदर्थं तु मुम्बई-नगरं गन्तव्यं भवति स्म । मातामहः दौहित्रं दूरीकर्तुं नेच्छति स्म । अन्ते दादासाहेब इत्यनेन अहमदाबाद-नगरस्य गुजरातमहाविद्यालयं प्रविश्य बी.ए. इत्यस्य अभ्यासः आरब्धः । तदानीं देशे ‘बङ्गभङ्ग’ इति आन्दोलनं चलति स्म । दादासाहेब इत्ययमपि तत्र सम्मिलितः । अपरे वर्षे सुरत-नगरे कोङ्ग्रेस इत्यस्य अधिवेशनम् आसीत् । तत्र वैदेशिकवस्तूनां बहिष्कारस्य चर्चा अभवत् । किन्तु दादासाहेब इत्यस्य मते देशे तादृशः वस्तुनः निर्माणे सति वैदेशिकानि वस्तूनि स्वयमेव बहिष्कृतानि भविष्यन्तीति आसीत् । तेन बी.ए. इत्यस्मिन् विज्ञानविषयः चितः । विज्ञानचयने तस्य हेतुः आसीत् देशः उद्योगक्षेत्रे प्रगतिं प्राप्नोत् इति । अनया भावनया एव वडोदरा-नगरे एलम्बिक् वर्क्स् इत्यस्य, कोलकाता-नगरे केमिकल् वर्क्स् इत्यस्य आरम्भः कृतः । आरम्भकाले उद्योगं कर्तुम् इच्छा आसीत् किन्तु अनन्तरम् आचार्यः सन् उद्योगसहायकान् छात्रान् निर्मास्यामि इत्यपि विचारितम् । विचारवशात् दादासाहेब इत्यनेन एम्.ए. कर्तुं विचारितम् । तदर्थं मुम्बई-नगरं गन्तव्यम् आसीत् । किन्तु अहमदाबाद-नगरात् बहिर्गन्तुं तस्य मातामहस्य अनुमतिः नासीत् । एतादृश्यां स्थितौ पारिवारिकैः एल्.एल्.बी. कर्तुम् आदिष्टः सः । तदर्थमपि मुम्बई-नगरं गन्तव्यम् आसीत् किन्तु सार्धद्विमासं यावत् एव गन्तव्यम् आसीत् । अतः तस्य मातामहः तस्मै अनुज्ञाम् अयच्छत् । बी.ए. इत्यस्मिन् दादासाहेब द्वितीयश्रेण्यां समुत्तीर्णः अभवत् । मुम्बई-नगरस्य महाविद्यालये वर्षद्वयम् एल्.एल्.एम्. इत्यस्य अभ्यासं कुर्वन् १९११ तमे वर्षे दादासाहेब इत्ययं परीक्षायां प्रथमश्रेण्यां समुत्तीर्णः ।