Top 10 similar words or synonyms for terlecki

tymon    0.950396

niemcewicz    0.920743

świetlicki    0.918610

konwicki    0.917369

miciński    0.916067

závodská    0.915525

bogusławski    0.914237

ursyn    0.913892

floyar    0.913185

klemensiewicz    0.912914

Top 30 analogous words or synonyms for terlecki

Article Example
Pola literaturo La plej grandaj verkistoj de tiuj periodoj estis Krzysztof Kamil Baczyński, Józef Czechowicz, Jerzy Andrzejewski, Miron Białoszewski, Tadeusz Borowski, Aleksander Kamiński, Roman Bratny, Zofia Nałkowska, Gustaw Herling-Grudziński, Karol Irzykowski, Kazimierz Wyka, Tymon Terlecki, Witold Gombrowicz, Tadeusz Gajcy kaj Czesław Miłosz.
Pola literaturo Post la 2-a mondmilito la orientajn terenojn de Pollando (Belarusio, Litovio kaj Ukraino) anektis Sovetunio trudante ankaŭ sian formon politikan- la komunismon kaj ĉiaman kontrolon. La periodo de 1946 jaro ĝis la 1989 jaro estas ofte nomigata "la dua okupacio" ĉar en la ŝtato estis enkondukita tre forta cenzuro. Tial restis en emigracio ekzemple "Witold Gombrowicz" estiĝante la plej granda okcidenta verkisto de ekzistadismo kune kun Jean-Paul Sartre kaj Albert Camus. Tre grava estas ankaŭ la pola magazeno "Kultura" ("Kulturo") kiun en Parizo fondis "Jerzy Giedroyc" koncentrante ne nur Gombrowicz sed ankaŭ tiajn grandajn verkistoj kiel Czesław Miłosz, Gustaw Herling-Grudziński, Tymon Terlecki, Andrzej Bobkowski kaj Michał Heller. Al "Kulturo" skribis ankaŭ Zygmunt Bauman, Thomas S. Elliot, Albert Camus, Emile Cioran, George Orwell, Simone Weil kaj Aleksandr Solzhenitsyn. En la Pollando komunista restis tiel gravaj verkistoj kiel Zbigniew Herbert, Jerzy Andrzejewski, Roman Bratny, Jarosław Iwaszkiewicz, Tadeusz Różewicz, Sławomir Mrożek, Miron Białoszewski kaj Tadeusz Kantor. Tre grava, sendependa skribisto de la emigracio pola estis Jerzy Kosiński, skribanta en la angla lingvo (aŭtoro de "The Painted Bird"- "La pentrita birdo").
Jerzy Giedroyc Li devenis de la princa familio de la blazono "Hipocentaurus". Li estis filo de Ignacy Giedroyc kaj Franciszka Starzycka. Liaj fratoj estis Zygmunt kaj Henryk- ĉiuj estiĝis poste gravaj publikistoj. Post memmortigo de lia praavo Lucjan Giedroyc la granda riĉaro de tiu familio estis prokrastita. Estigante urbananoj familio Giedroyc strebis konservi sian titolon princan. Jerzy Giedroyc mem ne volis paroli pri si kiel la princo. Li lernis unue en la liceo de la nomo de Jan Zamoyski en Varsovio. Poste li studadis en la Universitato de Varsovio. En 1930 li estiĝis la ĉefa redaktoro de "Dzień Akademicki", la anekso de la "Dzień Polski" (La Pola Tago). Li transformis ĝin en la dusemajna gazeto. Poste la nomo de la gazeto estis ŝanĝita al "Polityka" (Politiko). Post la komenco de la dua mondmilito li kunlaboris kun armeo de Władysław Anders eldonigante gazetojn kaj sekretajn eldonaĵojn. En 1946 jaro Pollando estis okupita per la komunistoj pro la decidoj de Winston Churchill, Jozefo Stalin kaj Franklin Delano Roosevelt. Fakte komunistoj trudis sian tiranion forpeligante aŭ mortigante ĉiujn plenrajtajn estroj de la lando. Tial Giedroyc kreis en Romo la revuon Kultura (Kulturo). Anders kiu volis labori kun Pollando nefidante en la tiranio ne volis plu apogi Giedroyc, tial post jaro la "Kultura" estis eldonata en Parizo. Unue Giedroyc skribis preskaŭ mem al sia revuo. Lia gazeto estis tamen konata inter inteligencistaro de Pollando kaj ekstere. Post kelkaj jaroj Giedroyc invitis al sia revuo plej grandajn verkistojn de la pola kaj fremda literaturo. El la polaj verkistoj unue skribis Andrzej Bobkowski kaj Tymon Terlecki tamen poste komencis skribi eĉ Witold Gombrowicz kaj Gustaw Herling-Grudziński. Kun la "Kultura" komencis kunlabori George Orwell kaj Albert Camus. Al ĝi skribis poste Simone Weil, Zygmunt Bauman, Emile Cioran, Thomas Stearns Eliot, Zbigniew Herbert, Leszek Kołakowski, Adam Michnik, Jeanne Hersch, Andrej Saĥarov, André Malraux, Curzio Malaparte, Boris Pasternak, Aleksandr Solĵenicin kaj aliaj. En 50-oj Giedroyc invitis Czesław Miłosz al sia revuo. Pro tio ke Miłosz estis senatoro de la komunista ŝtato de Pollando en Parizo li foriris kaj komencis kaŝiĝi. Post la mallonga tempo li ricevis la statuton de rifuĝinto kaj komencis skribi al "Kultura". Dum 60-oj kaj 70-oj oni kontrabandadis la eldonaĵojn de la revuo al komunista Pollando. Post longa batalo de polaj kontraŭkomunistaj opozicistoj en 1989 jaro Pollando estis liberigita kaj oni eldonis en la lando unufoje la revuon de Giedroyc. Dum la jaroj la redakcio de "Kultura" estis sekreta organizaĵo kontraŭkomunista kiun estris Giedroyc kontrabande la revuojn kaj eĉ homojn. Antaŭ sia morto en 2000a jaro Giedroyc ĉasis kritiki socialismon estiĝante la adepto de la demokracia maldekstrualo. Dum jaroj li estis kritikita pro lia opinio ke Lvovo kaj Vilno ne estas plu polaj urboj. Tial kritikis lin pleje la antaŭaj urbananoj de Lvovo kaj Vilno kiuj estis forpeligitaj per Sovetunio. Li estas hodiaŭ la simbolo de la granda pola kulturo kontraŭreĝima. Post lia morto "Kultura" ne estis eldonata plu. La tradicion strebas apogi Tygodnik Powszechny, Zeszyty Historyczne kaj Twórczość.