Top 10 similar words or synonyms for аксідам

цукроза    0.904764

біятын    0.904641

мальтоза    0.901206

вугляродам    0.899529

шчаўевай    0.899444

растворамі    0.897567

тытану    0.891132

кобальту    0.888874

ангідрыд    0.887034

канцэнтраванай    0.885709

Top 30 analogous words or synonyms for аксідам

Article Example
Ізумруд Ізумруд з'яўляецца празрыстай разнавіднасцю берыла, афарбаванай у травяніста-зялёны колер аксідам хрому ці аксідам ванадыя, часам з прымешкай аксіду жалеза (паўднёваафрыканскія ізумруды). Цвёрдасць ізумруду складае 7,5—8 адзінак па шкале Моаса (цвёрдасць алмазу — 10).
Вулканізацыя Вулканізацыі падвяргаецца звычайна сумесь каўчуку з рознымі кампанентамі, якія забяспечваюць неабходныя эксплуатацыйныя ўласцівасці гум: напаўняльнікамі (тэхнічны вуглярод, крэйда, каалін, полідысперсная крэмнекіслата і г.д.), пластыфікатарамі (нафтавы і талавы алей, дыбуцілфталат і г.д.), супрацьстарэльнікамі (бісфенолы, дыяміны і г.д.), паскаральнікамі вулканізацыі (ксантагенатамі, тыязоламі, сульфенамідамі і г.д.), актыватарам вулканізацыі (аксідам цынку, аксідам магнію і г.д.), запавольвацелем падвулканізацыі (фталевы ангідрыд, N-нітразадыфеніламін і г.д.).
Воцатная кіслата У прамысловасці воцатную кіслату атрымліваюць каталітычным акісленнем ацэтальдэгіду і бутану кіслародам, узаемадзеяннем метанолу з аксідам вугляроду, піролізам драўніны. Воцатная кіслата таксама ўтвараецца ў выніку воцатнакіслага браджэння вадкасцей, змяшчаючых этанол (харчовая воцатная кіслата).
Дыяксід вугляроду Па хімічных уласцівасцях дыяксід вуглярода належыць кіслотным аксідам. Пры растварэнні ў вадзе ўтварае вугальную кіслату. Рэагуе са шчолачамі з утварэннем карбанатаў і гідракарбанатаў. Уступае ў рэакцыі электрафільнага замяшчэння (напрыклад, з фенолам - рэакцыя Кальбе) і нуклеафільнага далучэння (напрыклад, з магнійарганічнымі злучэннямі).
Гематапарфірын Гематапарфірын — пігмент пурпурнага колеру; утвараецца пры дзеянні на гематын, гемін і гемаглабін моцных кіслот. У нязначных колькасцях сустракаецца ў мачы здаровага чалавека; у вялікіх колькасцях вылучаецца пры атручванні свінцом, аксідам цынку, анеміях і хваробах печані. Упершыню яго структуру расшыфравалі вучоныя М. В Ненцкі і І. А Залескі ў 1900 годзе.