Top 10 similar words or synonyms for муъминобод

мастчоҳи    0.948385

нуробод    0.944569

ҷиргатол    0.939252

шаҳритус    0.936409

шӯрообод    0.935713

тоҷикобод    0.930954

мӯъминобод    0.929095

тавилдара    0.928372

лахш    0.927738

ишкошими    0.920497

Top 30 analogous words or synonyms for муъминобод

Article Example
Ҷамоати Деҳқонобод Лангар, Латтабанд, Муъминобод (Қулмунда), Содиқӣ,
Бобоев Холиқ БОБÒЕВ Холиқ (1876, деҳаи Дараи Ҳабаши ноҳияи Муъминобод – 1909, ҳамон ҷо), ширинкор ва масхарабози тоҷик.
Даҳбеди Самарқанд (шаҳрак) Баъди қатли оми сокинони Даҳбед мардуми ҷон ба саломатбурдаи он ба ҳар гӯшаву канори Мовароунаҳру Хуросон ва кишварҳои дигар ҳиҷрат намуданд. Як зумра сокинони Хуҷанду Фарғона, гузари Даҳбедиёни Истаравшан, деҳаи Қаротоғи Ҳисор, як қисми рустоҳои Ромит, Файзобод, Обигарм, Қаротегин, Вахё, Дарвоз, Ёхсуи Ховалинг, Дуоби Муъминобод, Сарихосору Балҷувон, Бадахшони Тоҷикистону Афғонистон, дараи Панҷшери Афғонистон аз авлоди Хоҷагони Даҳбедии Самарқанд ба шумор мераванд.
Гӯсфанди маҳинпашми дарвозӣ Гӯсфандони маҳинпашми дарвозӣ (помирӣ) ҷисман хеле мустаҳкаманд, дар пастию баландиҳои кӯҳ чобук ҳаракат мекунанд, ба тағйироти обу ҳавои кӯҳистон мувофиқ ва бинобар ғафсии қабати пашмашон ба сармои зимистон тобовар мебошанд.Гӯсфандони маҳинпашми дарвозӣ дар ноҳияҳои кӯҳистони ҷумҳурӣ ноҳиябандӣ гардида, ҳоло дар хоҷагиҳои зотпарвари «Оличабулоқ» «Кангурт»-и ноҳияи Темурмалик, «Тебалай» -и ноҳияи Муъминобод ва «Сағирдашт»-и ноҳияи Дарвоз афзоиш дода мешаванд.
Зоғобу Се-чор нафар бозигар гирд истода, ҳар ду дастро мушт карда, ба байн дароз мекунанд. Сипас сардор таронаи «Зоғобу»-ро мехонад ва дигарон муштҳоро болои ҳам мисли тири ҷувоз дар мобайн тоб додан мегиранд. Вақте ки сардор мисраи охирро хонда, «торгина бикуч» гуфт, шахсе, ки дасташ аз ҳама боло аст, зуд дасташро қафо мекашад. Агар гўянда «таҳгина бикуч» гўяд, бозигари дасташ дар поён буда, зуд дасташро мекашад. Охирин дасте, ки дар байн танҳо монд, шахси мағлуб ҳисоб мешавад. Дар Муъминобод нимфаъол аст.
Боғдорӣ Боғдорӣ дар Тоҷикистон пешомади калон дорад. Мувофиқи "Барномаи рушди соҳаи боғдорӣ ва фармони Президенти ҶТ (№ 683 а)з 27. 08. 2009" "«Дар бораи тадбирҳои иловагӣ доир ба рушди соҳаи боғу токпарварӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон барои солҳои 2010–2014»" бояд боз 46 ҳазор га боғ бунёд карда шавад. Пешбинӣ шудааст, ки то соли 2012 масоҳати боғоти меваҳои ситрусӣ 350 га афзуда, ҷамъоварии умумии лиму 2–3 маротиба зиёд мегардад. Дар Тоҷикистон барои нигоҳ доштани 250 ҳазор тонна мева сохтани анборҳои махсус дар назар аст. Ҳамчунин иқтидори корхонаҳои консерв афзун гардонда, истеҳсоли консерви мева ба 500 млн қуттии шартӣ расонда мешавад. Масоҳати боғот бештар аз ҳисоби заминҳои лалмӣ, санглох ва мавзеъҳои кӯҳдоман афзун мегардад. Ноҳияҳои Данғара, Муъминобод, Шӯрообод, Ҳисор, Ашт ва Панҷакент ба маркази асосии боғдории ҷумҳурӣ табдил меёбанд.
Дилшод Раҳимов Дилшод Камолович Раҳимов (Раҳимӣ) дар деҳаи Қулмунда (ҳоло-Муъминобод)-и ноҳияи Ҳисор таваллуд шудааст. Хатмкардаи мактаби миёнаи №70-уми ноҳияи Ҳисор. Ӯ дар Омӯзишгоҳи касбӣ-техникии № 52-и ш. Душанбе (с.1992) ва дар факултети филологияи Донишгоҳи миллии Тоҷикистон (с.1994-1999) таҳсили илм намудааст. Солҳои 1999 -2002 аспиранти Институти забон ва адабиёти ба номи Рӯдакии Академияи илмҳои ҶТ буд. Раҳимов Д. соли 2001 фаъолияти кории худро дар Донишкадаи давлатии санъати Тоҷикистон ба номи М.Турсунзода ба ҳайси омӯзгори калони кафедраи филология шурӯъ намудааст. Ӯ аз моҳи сентябри соли 2006 то сентябри соли 2016 дар вазифаи мудири шуъбаи фолклори Институти забон ва адабиёти ба номи Рӯдакии Академияи илмҳои ҶТ кор кардааст. Аз 1 сентябри 2016 ба вазифаи муовини директори Пажӯҳишгоҳи илмӣ-тадқиқотии фарҳанг ва иттилооти Вазорати фарҳанги ҶТ таъйин гашта, то ба имрӯз ин масъулиятро ба дӯш дорад.
Восеъ Восеъ аз муносибати бераҳмонаи намояндагони амлокдору бек, ки мехостанд андозу маҷбуриятҳои се–чор соли хушксолиро аз ҳисоби ҳосили соли 1888 рӯёнанд, шӯрида, мардумро ба ошӯб даъват намуд. Бо даъвати Восеъ ошӯбгарон дарҳол амлокдори Ховалинг ва сарбозонашро асир гирифтанд. Дар оғози шӯриши соли 1888 аввал 600 нафар, баъд аз бекиҳои Балҷувону Кӯлоб ва Муъминобод ҳазорон деҳқону ошӯбгар ҷамъ омаданд. Рафти шӯриш қобилия­ти баланди ташкилотчигии Восеъро нишон дод. Бо фармони Восеъ дастаҳои Ҳикмат, Нозим, Назир, Юсуф-паҳлавон ва дигарон ба самти Балҷувон ҳаракат карда, дар деҳаи Сурхоб сарбозони беки Балҷувон – Мирзо Акрамро шикаст доданд ва қалъаи Балҷувонро ишғол намуданд. Ҳангоми шӯриш Восеъ дар чандин муҳориба пирӯз шуда, бекҳои Балҷувон, Кӯлоб, Ҳисор ва амири Бухороро ба таҳлука афканд. Беки Балҷувон ба тарафи Кангурт ва аз он ҷо ба Ҳисор гурехт. Дастаҳои Восеъ ӯро дунболгир карда, Кангурт, Пушинг, Тутқавул ва Оқсуро ишғол намуданд. Восеъ баъди пирӯзӣ дар қалъаи Балҷувон муддате ҳокимияти халқиро таъсис дод, ки дар он Юсуф-паҳлавон вазир ва Муллоназир девонбегӣ таъйин шуданд. Амири Бухоро ба муқобили онҳо бо сарварии Яъқубҷон (сарлашкар) ва Остонақул (беки Ҳисор) сарбозонро фиристод. Дар Тутқавул сипоҳиёни амири Бухоро ба муқобилати сахти дастаҳои Восеъ дучор омаданд. Вале бартарии силоҳ, афзунии сарбозони амир ва низоми ҷангии онҳо ҷонибдорони Восеъро ба ақибнишинӣ водор намуд.