марҳам - Synonyms of марҳам | Antonyms of марҳам | Definition of марҳам | Example of марҳам | Word Synonyms API

Article	Example
Марҳам	Марҳам (арабӣ: مرهم) доруе, ки ба рӯи захм ва решҳо гузоранд (барои пазонда кашидани риму фасоди он): марҳам молидан (гузоштан, ниҳодан), марҳам тайёр кардан; марҳами ҷон а) боиси роҳату осоиши ҷон, ороми ҷон; б) маҳбуб, азиз (одатан дар муроҷиат ба фарзандон); ба дарди касе марҳам шудан дар айни зарурат ҳоҷати касеро баровардан; айни муддаои касе воқеъ шудани чизе, ба ҷони касе дармон шудан.
Модар Тереза	Ӯ субҳи солеҳ аз ҷойгаҳ бармехест ва ҳамроҳи хоҳарон захмҳо, омосҳои маризонро мешуст, марҳам мемолид, тубакҳои шабонаро берун мебаровард. Тамоми ҳаёт, ҳангоми пирӣ ҳам новобаста ба бемориҳои сактаи дил, вараҷаҳои чандбора ва ғайра даст аз кор накашид. То моҳи сентябри соли 1997, то даме ки қалбаш ба хабари марги фоҷиабори шоҳдухтар Диана тоқат карда натавонист...
Исои Масеҳ	Вай ба марг омода мегардад. Ба як зан ( Иоанн чунин мешуморад, ки вай Марям, хоҳари Лазари эҳёгашта буд) иҷозат медиҳад, ки аз сараш ҳанути гаронбаҳо резад, гӯё ҷисмашро марҳам молида ба гӯронидан омода мекард. Исои Масеҳ бо ҳамроҳии 12 нафар апостол пинҳонӣ мизи тановули идона оро медиҳад. Ҳангоми зиёфат Исо «аллакай медонист, ки вақти аз ин дунё ба он дунё, назди падар реҳлат
Блефарит	Блефарит фалсӣ ва захмӣ мешавад. Ҳангоми Блефарити фалсӣ канораи пилк каме варам карда, карахш мебандад. Чашм хоришу сӯзиш мекунад, нисбат ба шамол, гарду чанг ва рӯшноӣ ҳассос мешавад. Дар мавриди Блефарити захмӣ халтачаҳои мӯй илтиҳоб пайдо карда, захмҳои хурд мебароянд ва хушкида, карахш мебанданд. Барои пешгирӣ ва табобати Блефарит риояи қоидаҳои беҳдошт, хӯроки серғизо, гирифта гаштани айнак лозим аст. Блефаритро бо доруҳои тавсиякардаи духтур худи бемор ё хешовандони ӯ табобат мекунанд. Барои ин бо сарангушт ва ангушти ишорати дасти чап пилки чашмро андаке поён кашида, бо дасти рост ба воситаи каламчаи шишагин ба канори пилк марҳам мемоланд. Дар баъзе мавридҳо ҳангоми Блефарит масҳи пилк, ки онро бояд духтур таъйин ва иҷро кунад, натиҷаи хуб медиҳад. Табобати Блефарит басо давомдор буда, аз бемор сабру таҳаммул мехоҳад. Барои пешгирии Блефарит сари вақт табобат кардани бемориҳое, ки боиси он мегарданд, ҳамчунин риояи қоидаҳои беҳдошт (дар хона ва ҷойҳои ҷамъиятӣ, хусусан дар сартарошхона, ҳаммом, машшотахона ва ғ.) аҳаммияти зиёд дорад.
Адвиёти Ҷолинус	Адвиёти ҷолинус — давоҳое, ки аз наботот (реша, бехреша, барг, гул, пӯстлох) ва ҳайвонот ҳосил карда мешаванд. Аз номи Ҷолинус гирифта шудааст. Аксари адвиёти ҷолинусро бо роҳи экстраксияи ашё бо об, спирт, эфир ё омехтаи спирту об, эфиру спирт ҳосил мекунанд. Баъзе аз адвиёти ҷолинус аслан маҳлули ин ё он моддаҳои доруӣ дар об, спирт ва ё равған мебошанд. Ба адвиёти ҷолинус қиём, нақеъ, обҳои тиббӣ, спирт, шарбат, собун, марҳам, линиментҳо мансубанд. Консентратсияи моддаи давоии асосӣ дар адвиёти ҷолинус гуногун буда, ба шароити сабзиши растаниҳо, ҷамъоварӣ ва ҷудо кардани маводи доруӣ, тарзи ҳосил намудани моддаи асосӣ вобаста аст. Адвиёти ҷолинусро, одатан, дар корхонаҳои дорусозӣ истеҳсол мекунанд. Саноати дорусозӣ аз ашёи наботӣ давоҳои нав, аз ҷумла давоҳои обӣ, спиртӣ, хлороформу спиртӣ ва ғайра мебарорад. Таъсири фармокологии давоҳои мазкур ба таъсири давоҳои химиявӣ наздик аст.