Top 10 similar words or synonyms for бедилӣ

чакома    0.925723

тасвиру    0.918328

қаландарӣ    0.918040

калимаҳову    0.917290

пардавии    0.916260

ҳаҷви    0.916099

эҷодаш    0.914477

тазкираву    0.914308

авзони    0.913987

ишқиву    0.912007

Top 30 analogous words or synonyms for бедилӣ

Article Example
Саид Аҳмади Васлии Самарқандӣ Аз мазмуни ғазал маълум аст, ки Васлӣ дар иншои он аз як қатор образҳои шоиронаи услуби “бедилӣ” истифода бурдааст. Ғазалҳои Васлӣ дар равони писанди ҳамагонанд. Дар як ғазали ӯзбакии Саидаҳмад Васлӣ чунин омадааст:
Қонеъ Қонеъ - аз аввалин шоирони асри 18-и тоҷик мебошад, ки нахуст аз юайни суханварони Мовароуннаҳр ба сабки Бедилӣ шеър гуфтанро шурӯъ намуда буд. Номи пурра ва санаҳои ҳаёти шоир маълум нест. Зодгоҳи Қонеъ Насаф - Қаршии имрӯза буда дар ҷавонӣ ба Бухоро рафта, он ҷо илм меомӯзад ва шояд минбаъд дар ҳамон ҷо мемонад.
Адабиёти тоҷик Адабиёти ҷадидия ба ҳаракати зиёиёни Бухоро, ки ҷадид номида мешуд, иртибот дорад. Равшанфикрони ибтидои асри ХХ аморати Бухоро аксаран шоир ва аҳли адаб буданд ва дар таърихи адабиёти тоҷик нақши амиқ гузоштанд. Дар ин давра забони назму наср сода шуда, аксари шоирон аз душворписандиҳои бедилона даст кашиданд, унсурҳои сабки бедилӣ, таъбироти ишқиву ирфонӣ барои ифодаи мазмуни иҷтимоӣ хидмат мекардагӣ шуданд. Дар ин давра мафҳумҳои ватан ва миллат бештар маънои иҷтимоӣ мегиранд. Хусусиятҳои миллии адабиёт афзуд ва адибон бештар сарнавишт ва имрeзу фардои миллатро ба доираи тасвир мегирифтанд. Ин кeшишҳо ба ташаккули худшиносии миллӣ мусоидат намуд. Хулоса, номи ҷадидро гирифтани марҳалаи аввали адабиёти давраи нав воқеӣ ва табиӣ мебошад.
Адабиёти тоҷик дар садаи ХХ Адабиёти ҷадидия ба ҳаракати зиёиёни Бухоро, ки ҷадид номида мешуд, иртибот дорад. Равшанфикрони ибтидои асри ХХ аморати Бухоро аксаран шоир ва аҳли адаб буданд ва дар таърихи адабиёти тоҷик нақши амиқ гузоштанд. Дар ин давра забони назму наср сода шуда, аксари шоирон аз душворписандиҳои бедилона даст кашиданд, унсурҳои сабки бедилӣ, таъбироти ишқиву ирфонӣ барои ифодаи мазмуни иҷтимоӣ хидмат мекардагӣ шуданд. Дар ин давра мафҳумҳои ватан ва миллат бештар маънои иҷтимоӣ мегиранд. Хусусиятҳои миллии адабиёт афзуд ва адибон бештар сарнавишт ва имрeзу фардои миллатро ба доираи тасвир мегирифтанд. Ин кeшишҳо ба ташаккули худшиносии миллӣ мусоидат намуд. Хулоса, номи ҷадидро гирифтани марҳалаи аввали адабиёти давраи нав воқеӣ ва табиӣ мебошад.
Сиддиқии Аҷзӣ Аҷзӣ ба мазмуни ғазал ва шаклу мундариҷаи маснавӣ (достон) дигаргунӣ ворид кард. Дар даврони амирӣ бештар бо рамзҳои бедилӣ шеър мегуфт ва маъниҳову рамзҳои сарбастаро ба кор мебурд, ки онҳоро на ҳама мефаҳмиданд. Вай чун маорифпарвару таҷаддудхоҳ тарафдори дахолати фаъолонаи адиб ба воқеияти зиндагӣ ва шеъри иҷтимоӣ буд. Адибонро ба тасвири ҳақиқӣ ва воқеияти ҳаёт даъват мекард. Қаҳрамони лирикии Аҷзӣ дӯстдори меҳану миллат, маорифпарвар, некбин, мубориз ва муқобили зулму истибдод буд. Достони «Миръоти ибрат» асари рамзӣ буда, персонажҳои марказии он пири хирадманд аз Аврупо ва тӯтии гӯёи ӯст, ки шоир аз забони онҳо ормонҳои худро баён намудааст. Дар достони «Анҷумани арвоҳ» қаҳрамони мусбат худи шоир буда, арвоҳи амирону вазирон, махсусан, амир Музаффар ва писараш Абдулаҳад, инчунин шахсияти наберааш Олимхон, вазирон, рӯҳониён ва хушомадгӯёни ӯро мавриди ҳаҷву истеҳзо қарор додааст. Ҳар ду достони Аҷзӣ ғояҳои маорифпарварӣ-ислоҳотхоҳӣ дошта, дар замони худ барои бедории афкори иҷтимоии адибони таҷаддудхоҳ ва халқи заҳматкаш нақши муҳим бозидаанд. Шоири маорифпарвар ва ислоҳотхоҳ Тошхоҷа Асирӣ дар пайравӣ ба Аҷзӣ «Тамсили Асирии Хуҷандӣ» бар «Миръоти ибрат»-и Аҷзии Самарқандӣ, ё худ «Ҷӯи Бекобод»-ро эҷод кардааст. Садриддин Айнӣ низ дар шеъри «Ёди мозӣ» аз таъсири ғоявии «Миръоти ибрат» ёдовар шудааст.