амирбек - Synonyms of амирбек | Antonyms of амирбек | Definition of амирбек | Example of амирбек | Word Synonyms API

Article	Example
Амирбек Исломов	Амирбек Исломов - рӯзноманигори тоҷик.
Амирбек Абибов	Вай зимни пажӯҳиш ва тадқиқи сарчашмаҳои адабӣ – тазкираҳо, баёзҳо, ҷунгҳо тарҷумаи ҳол ва осори шоирони доираҳои адабии Хатлон, Дарвоз, Қаротегинро муайян намуд (маҷмӯаи «Ганҷи парешон», 1984). Монографияи «Доираҳои адабии Бухорои Шарқӣ» (1984) ҷамъбасти таҳлилу баррасӣ, изҳори назариёти муаллиф оид ба доираҳои адабии номбаршуда мебошад. Шарҳи ҳол, намунаҳои осори шоирони Ҳисорро дар китоби «Аз ганҷинаи адабии Ҳисор» ҷой додааст. Ин китоб инчунин таҳлилу ибрози андешаҳои муҳаққиқонаи адабиётшиносии Абибовро дар бар мегирад. Абибов аз тазкираҳо, баёзҳо, ҷунгҳо маводи зиёде ҷамъ оварда, китобҳои «Рубоиёти халқӣ ва китобӣ» (1981), «Баёзи ҷавоҳироти сухан» (1987) ва ғайраро ба табъ расонидааст.
Амирбек Абибов	Хатмкардаи Универститети Давлатии Тоҷикисон (1957). Фаъолияти меҳнатиаш аз соли 1932 оғоз ёфтааст. Муаллим, директори мактаби миёна ва нозири маориф (1932 – 43), корманди соҳаҳои Иттифоқҳои касаба ва идораҳои Ҳизби коммунистӣ (1943 – 52), корманди Интитути Забон ва Адабиёти ба номи Рӯдакӣ ва ходими илмии Институти шарқшиносии АИ РСС Тоҷикистон (1958 – 92). Аз соли 1992 то охири умр ходими пешбари илмии Интитути Забон ва Адабиёт.
Амирбек Абибов	Аз солҳои 60 асри 20 Абибов бо роҳбарии академик Абиб Мирзоев ба ҷамъоварӣ, тадқиқ ва нашри осори адибони асрҳои 18 – 19 ва ибтидои асри 20 шурӯъ карда, зиёда аз 400 мақолаву рисолаву монография ба табъ расонда, осори адибони зиёдеро манзури хонандагон кард. Ҷанбаи асосии фаъолияти илмии Абибов таъйини хусусиятҳои адабии доираҳои адабии Бадахшон, Зарафшон, Хатлон, Ҳисор ва дигар минтақаҳои Тоҷикистон буд.
Маҳмадалиев Амирбек	МАЪЛУМОТНОМА ДАР БОРАИ ВАКИЛОНИ МАҶЛИСИ НАМОЯНДАГОН
Маҳмадалиев Амирбек	• Вакили Маҷлиси намояндагони Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон
Амирбек Абибов	Амирбек Абибов ("Абибов (Ҳабибов) Амирбек "; (майи 1916, деҳаи Рин, ноҳияи Ишкошим — 17 ноябри 1998, Душанбе) — адабиётшиноси тоҷик, доктори илмҳои филология (1990).
Ғижжак	Дар Тоҷикистон с-ҳои 50 – 60 – уми а. 20 ғижакнавозони касбӣ Амон Ҳамдамов, Бақоҷон Ҳабибов, Уреил Толмасов, Ҳаким Маҳмудов, с-ҳои 60 – 70 омӯзгорони касбии сози ғижжак Амрохон Муборакшоев, Абдураҳмон Тошматов, Ҳамидқул Ҷумъаев, Ҳасан Пиров, Умар Темуров, Амирбек Мусоев, ғижакнавозони халқи Достӣ Орзуев (ш. Кӯлоб), Абдусалом Раҳимов (н. Ҳамадонӣ), Мирзосома Қурбонов, Мирзоқурбон Солиев (ш. Исфара), Худоёрбек Қурбонбеков, Гурминҷ Завқибеков (Бадахшон) ва диг. фаъолият доштанд.
Амирбеки Мусо	Амирбек Мусоев - 7 январи 1961 дар шаҳри Норак ба дунё омадааст. Омузишгоҳи мусиқии шаҳри Душанбе (таҳти роҳбарии Аъзам Солиев, 1980 ) Донишкадаи давлатии санъати Тоҷикистон ба номи М. Турсунзода (синфи Шарофиддин Сайфиддинов, 1985 ) ва Консерваторияи миллии Тоҷикистон ба номи Т. Сатторов (синфи Толиб Шаҳидӣ, 2010 ) хатм кардааст.
Баҳодур Неъматов	Баҳодур Неъматов овозхони соҳибистеъдод ва бомаҳорати эстрадаи тоҷик аст ва дар инкишофи ин навъи ҳунар хидмати пурарзише кардааст. Зиёда аз 100 суруд дар иҷрои ў садо доданд, ки дар фонди Радио тоҷик ва ТВТ сабт гардиданд. Дар иҷрои ў сурудҳои “Эй Ватан”, “Шаб ба хайр”, “Майда –майда мерақсӣ”, “Ҷононаке”, “Бути нозанин”, “Гулро намефўшанд”, “Ишқи дерин”, “Чу механдӣ”,“Чашми сиёҳе дорӣ”,“Боз ошиқ шавам”, “Дунёи ҷавонӣ”,“Ёр, ёр дилозор”, “Сулҳ”, “Ҷон модарам”, “Занг бизан”, “Душанбе – шаҳри Ваҳдат”, “Эй ҳамватан”,“Тоҷикистон” ва ғайра ба сабку равиши нотакрор садо медиҳанд. Баҳодур Неъматов бо оҳангсозон Қудратуллоҳ Яҳёев, Амирбек Мусоев, Зайниддин Зулфиқоров ва дигарон ҳамкорӣ намудааст. Ба баъзе сурудҳо худаш оҳанг бастааст. Дар чанде аз фестивал- озмунҳои собиқ Шўравӣ, ба чанде аз кишварҳои дунё – Афғонистон, Япония, Куриё ва ғайра сафари ҳунарӣ доштааст.