រព - Synonyms of រព | Antonyms of រព | Definition of រព | Example of រព | Word Synonyms API

Article	Example
សុជាតកុមារ	ក្នុងកាលកន្លងទៅហើយ ព្រះបាទព្រហ្មទត្តសោយរាជសម្បត្តិ ក្នុងក្រុងពារាណសី កាលនោះព្រះសម្ពុទ្ធបរមគ្រូទ្រង់សោយព្រះជាតិក្នុងត្រកូល កុដុម្ពី ក៍មាននាមប្បញ្ញត្តិថា សុជាតៈ បានសិក្សាសិល្បសាស្រ្តចេះសព្វគ្រប់ហើយ ក៏ទំនុកបំរុងបំរើមាតាបិតាដោយគោរព ។
រឿងអាមាត្យព្រះបាទពិម្ពិសាររាជនិងអជាសត្រូវ	ដំណើរថា កាលព្រះអជាសត្រូវរាជកុមារស្ដាប់ពាក្យទេវទត្ដត្ថេរ ញុះញង់អោយសំរលាប់ព្រះបាទពិម្ពិសារ ជាព្រះបិតា នឹងយករាជសម្បត្ដិ ថៃ្ងមួយអជាសត្រូវកុមារ សៀតកាំបិតគ្រឿងប្រហារចូលទៅក្នុងព្រះរាជវាំង ដើម្បីនឹងពិឃាត ព្រះវររាជបិតា។ ឯពួករាជអាមាត្យនាយតំរួត រក្សាអង្គ បានឃើញព្រះរាជកុមារចូលក្នុងព្រះមន្ទីរខុសកាលដូច្នោះ ក៏ហាមឃាត់មិនអោយចូល ឯព្រះរាជកុមារចេះតែចចេសចូលទៅ ទើប នាយតំរួតនាំគ្នាចាប់ត្រួតមើលក្នុងអង្គកាយ បានឃើញកាំបិតគ្រឿងប្រហារព្រះរាជកុមារសៀតមកដូច្នោះ ក៏ចាប់ចងដាក់ទោសតាមរាជ បញ្ញាត្ដិ ហើយនាំគ្នាពិភាក្សាទោសព្រះរាជកុមារ ព្រះរាជកុមារក៏អោយការតាមខ្លួនគិតសំលាប់បិតានោះ។ ឯនាយតំរួតទី១ ឆ្លើយឡើងថា «ទោសក្បត់នេះត្រូវសំលាប់ព្រះរាជកុមារផង ត្រូវសំលាប់ព្រះទេវទត្ដត្ថេរ និងលោកសង្ឃបណ្ដាជាពួកគប់គិតចូលគំនិតគ្នាទាំងអស់ផង។ ឯនាយតំរួតទីពីរឆ្លើយឡើងថា ទោសក្បត់នេះត្រូវសំលាប់តែព្រះរាជកុមារ និងព្រះទេវទត្ដតេ្ថរទើបគួរ ឯបណ្ដាលោកសង្ឃឯទៀតៗនោះមិន ត្រូវសំលាប់ទេ ព្រោះលោកពុំបានដឹងលឺផង។ ឯនាយតំរួតទី៣ ជាមន្រ្ដីមានសតិសម្បជញ្ញៈឆ្លើយឡើងថា «លោកអ្នករាល់គ្នាកាត់ទោសយ៉ាង នេះមិនត្រូវទេ ឯទោសនេះបើរូបអ្នកដទៃឯទៀតនោះ គួរហើយ តែនេះព្រះរាជកុមារជាព្រះរាជបុត្រារបស់លោក ព្រះទេវទត្ដសោតជាវង្ស សាក្យបុត្ដិយ៍ ព្រះចៅជាម្ចាស់ក៏រាប់អានគោរពប្រតិបត្ដិ យើងនឹងកាត់ទោសពិឃាតឯងថា កាចឯណាបាន ទោសនេះហួសវិស័យយើងជា មន្រ្ដីពិភាក្សា គួរតែនាំគ្នាឡើងក្រាបទូលអោយទ្រង់ជ្រាប បើជាទ្រង់ប្រោសយ៉ាងណាៗ ក៏តាមតែព្រះអង្គលោកចុះ ព្រោះកូនគេ អាពុកគេថា យ៉ាងណាសឹមយើងធ្វើតាមជាក្រោយ»។ ឯនាយតំរួតទាំង៣ពួកពិគ្រោះគ្នាឃើញផ្លូវរៀង ខ្លួនយ៉ាងនេះ ទើបនាំគ្នាចូលទូលព្រះបាទពិម្ពិសារ រាជបិតាតាមដំនើរដែលព្រះអជាតសត្រូវរាជកុមារ ប្រតិបត្ដិការខុសប្រពៃណី កន្លងព្រះរាជបញ្ញាត្ដិនោះសព្វប្រការ។ ឯព្រះបាទពិម្ពិសារស្ដេច ជ្រាបហើយ ទើបត្រាស់ថា «អើទោសយ៉ា ងនេះ អ្នកទាំងឡាយពិភាក្សាទៅតើយល់ដូចម្ដេច?។

Article

Example

ក្នុងកាលកន្លងទៅហើយ ព្រះបាទព្រហ្មទត្តសោយរាជសម្បត្តិ ក្នុងក្រុងពារាណសី កាលនោះព្រះសម្ពុទ្ធបរមគ្រូទ្រង់សោយព្រះជាតិក្នុងត្រកូល កុដុម្ពី ក៍មាននាមប្បញ្ញត្តិថា សុជាតៈ បានសិក្សាសិល្បសាស្រ្តចេះសព្វគ្រប់ហើយ ក៏ទំនុកបំរុងបំរើមាតាបិតាដោយគោរព ។

រឿងអាមាត្យព្រះបាទពិម្ពិសាររាជនិងអជាសត្រូវ

ដំណើរថា កាលព្រះអជាសត្រូវរាជកុមារស្ដាប់ពាក្យទេវទត្ដត្ថេរ ញុះញង់អោយសំរលាប់ព្រះបាទពិម្ពិសារ ជាព្រះបិតា នឹងយករាជសម្បត្ដិ ថៃ្ងមួយអជាសត្រូវកុមារ សៀតកាំបិតគ្រឿងប្រហារចូលទៅក្នុងព្រះរាជវាំង ដើម្បីនឹងពិឃាត ព្រះវររាជបិតា។ ឯពួករាជអាមាត្យនាយតំរួត រក្សាអង្គ បានឃើញព្រះរាជកុមារចូលក្នុងព្រះមន្ទីរខុសកាលដូច្នោះ ក៏ហាមឃាត់មិនអោយចូល ឯព្រះរាជកុមារចេះតែចចេសចូលទៅ ទើប នាយតំរួតនាំគ្នាចាប់ត្រួតមើលក្នុងអង្គកាយ បានឃើញកាំបិតគ្រឿងប្រហារព្រះរាជកុមារសៀតមកដូច្នោះ ក៏ចាប់ចងដាក់ទោសតាមរាជ បញ្ញាត្ដិ ហើយនាំគ្នាពិភាក្សាទោសព្រះរាជកុមារ ព្រះរាជកុមារក៏អោយការតាមខ្លួនគិតសំលាប់បិតានោះ។ ឯនាយតំរួតទី១ ឆ្លើយឡើងថា «ទោសក្បត់នេះត្រូវសំលាប់ព្រះរាជកុមារផង ត្រូវសំលាប់ព្រះទេវទត្ដត្ថេរ និងលោកសង្ឃបណ្ដាជាពួកគប់គិតចូលគំនិតគ្នាទាំងអស់ផង។ ឯនាយតំរួតទីពីរឆ្លើយឡើងថា ទោសក្បត់នេះត្រូវសំលាប់តែព្រះរាជកុមារ និងព្រះទេវទត្ដតេ្ថរទើបគួរ ឯបណ្ដាលោកសង្ឃឯទៀតៗនោះមិន ត្រូវសំលាប់ទេ ព្រោះលោកពុំបានដឹងលឺផង។ ឯនាយតំរួតទី៣ ជាមន្រ្ដីមានសតិសម្បជញ្ញៈឆ្លើយឡើងថា «លោកអ្នករាល់គ្នាកាត់ទោសយ៉ាង នេះមិនត្រូវទេ ឯទោសនេះបើរូបអ្នកដទៃឯទៀតនោះ គួរហើយ តែនេះព្រះរាជកុមារជាព្រះរាជបុត្រារបស់លោក ព្រះទេវទត្ដសោតជាវង្ស សាក្យបុត្ដិយ៍ ព្រះចៅជាម្ចាស់ក៏រាប់អានគោរពប្រតិបត្ដិ យើងនឹងកាត់ទោសពិឃាតឯងថា កាចឯណាបាន ទោសនេះហួសវិស័យយើងជា មន្រ្ដីពិភាក្សា គួរតែនាំគ្នាឡើងក្រាបទូលអោយទ្រង់ជ្រាប បើជាទ្រង់ប្រោសយ៉ាងណាៗ ក៏តាមតែព្រះអង្គលោកចុះ ព្រោះកូនគេ អាពុកគេថា យ៉ាងណាសឹមយើងធ្វើតាមជាក្រោយ»។ ឯនាយតំរួតទាំង៣ពួកពិគ្រោះគ្នាឃើញផ្លូវរៀង ខ្លួនយ៉ាងនេះ ទើបនាំគ្នាចូលទូលព្រះបាទពិម្ពិសារ រាជបិតាតាមដំនើរដែលព្រះអជាតសត្រូវរាជកុមារ ប្រតិបត្ដិការខុសប្រពៃណី កន្លងព្រះរាជបញ្ញាត្ដិនោះសព្វប្រការ។ ឯព្រះបាទពិម្ពិសារស្ដេច ជ្រាបហើយ ទើបត្រាស់ថា «អើទោសយ៉ា ងនេះ អ្នកទាំងឡាយពិភាក្សាទៅតើយល់ដូចម្ដេច?។