Top 10 similar words or synonyms for құлжабай

мәзқожаев    0.920191

темірболат    0.912035

сахан    0.907359

сағындықұлы    0.906712

нұрлыбек    0.902779

тұманбай    0.901152

төлеуов    0.899655

қалтаев    0.899089

баймағанбетов    0.898502

нұрмағанбетова    0.897204

Top 30 analogous words or synonyms for құлжабай

Article Example
Құлжабай Әбдіхалықұлы Қасымов Қасымов Құлжабай Әбдіхалықұлы(1935 ж.т.) – физ.-матем. ғыл. докт. (1972), проф. (1977), Қазақстан Ұлттық ғылым академиясының акад. (2003). Қ. Коши және шекаралық функциялар енгізу арқылы сызықты жай дифференциалдық теңдеулердің бастапқы шартты және шекаралық есептер шешімдерінің аналит. түрде келтірілг
Көпбай Әлімбетұлы Ол Айнабек Нысанұлы (1943), Мыңбай Сұлтанбеков (1945), Желеу Жақыпұлы (1957), Әбдіғаппар Айтақов (1964), Құлжабай Төлеуов (1965), т.б. ақындармен айтысты. Айтыстары мен өлеңдерінің біразы «Айтыс» (3-т., А., 1966), «Ақындар жырлайды» (1968) жинақтарында жарияланған.
Мыңбай Сұлтанбеков Қызыл отауда, мәдени-үгіт бригадасында қызмет атқарған. Сырнаймен, домбырамен айтатын әнші-ақын. Сұлтанбековтің ""Жаңа ауыл", "Октябрь тойына"" (1938), ""Майдан ерлеріне", "Садық балама", "Сыпатай батыр", "Жеңіс күнгі қуаныш"" (1941 - 1945), т.б. өлең толғаулары кезінде ауыл арасына кең тараған. Соғыс жылдары сол өңірдегі Айнабек Нысанов, Көпбай Әлімбетов, Желеу Жақыпов, Құлжабай Төлеуов тәрізді ақындармен айтысқан.
Айнабек Нысанұлы Үш жасында қызылшамен ауырып, содан екі жанары суалып, зағип болып қалған. Әкесі Нысан ауызы дуалы би болған. Ол 13 жасында-ақ елге ақын ретінде таныла бастайды. Халық ақыны Нұралы Нысанбайұлы Айнабекті қасына алып, тәрбиелейді. Н. келе-келе төкпе ақынға айналады, ақын ретінде соғыс тұсында елге танылады. Ғалым Айнабек Нысанұлы Төреқұлұлының айтуынша, Айнабек Нысанұлы белгілі ақындар Манат қыз, Жылқыбай, Зұлпыхар, Италмас, тағы басқалардан өнеге алған. «Ойсалдың отыз ұлы», «Ілияс туралы жыр», «Өзім туралы», «Айнабек пен Орақтың айтысы», «М.Әуезовке арнау» секілді жырлары бар. Өлкелік, облыстық айтыстарда Құлжабай Төлеуов, Мыңбай Сұлтанбеков, Көпбай Әлімбетов, т.б. ақындармен айтысқа түскен. Оның айтыстары «Айтыс» (3-т.), «Оңтүстік ақындар айтысы» жинақтарында жарияланған. Бейіті Бәйдібек ауданындағы Көктерек ауылында.
Әбділда Жүргенбаев Жүргенбаев Әбділда(1914, Қызылорда облысы, Жалағаш ауданы – 6.4.1986, сонда) – ақын, жыршы. Нартай Бекежановтың концерттік бригадасында (1938 – 48) өнер көрсеткен. Әр жылдарда өткен (1943, 1946) республикалық ақындар айтысына қатысып, Үмбетәлі Кәрібаев, Есдәулет Қандеков, Кенен Әзірбаев, Рахмет Мәзқожаев, Құлжабай Төлеуовтәрізді белгілі ақындармен айтысқан. Жүргенбаевтан “Көрұғлы” дастанының көне нұсқасы, “Қобыланды батыр”, “Алпамыс батыр” эпостарының кейбір нұсқалары жазылып алынған. Халық мұраларын жинауға қатысып, Әдебиет және өнер институтына “Байбатша”, “Атымтай жомарт”, “Шәкір-Шәкірат”, т.б. дастандарды тапсырған. Шығармалары әр жылдары “Пернедегі термелер” (1965), “Айтыс” (1966) жинақтарында жарық көрген. Сыр өңірінің 20-дан астам ән-термесі Жүргенбаевтың орындауында күйтабаққа жазылып, нотаға түсірілген.
Абдулла Жұмашев Сыр бойы мен Қаратау, Қазығұрт атырабының ақындары Мәделі, Майлықожа, Құлыншақ, Молда Мұса, Нұралы, Бұдабай, Өтебай, Айнабек, Қызыл Жырау, Қалмамбет, Өтебақ, Мыңбай, Санбай, Айтбай, Махан, Зияш, Байбосын, Құлжабай, Орынбай, Қазанғап, Садуақас, Балтабай, Тәушен, Қаныбек, Көпбай, Манап, т.б. ақындарға қатысты жинақтаған жәдігерлері аталған өнер иелерінің «Қызыл жырау» (1997), «Майлықожа» (2005), «Садуақас ақын» (2008), «Мәделі» (2009), «Қызыл жыршы» (2009), «Балтабай ақын» (2010), «Ергөбек» (2010), т.б. жинақтарына енгізілді. Өзбекәлі Жәнібеков құрастырған «Ежелгі Отырар» атты альбом – кітапты құрастыруға қатысушылардың бірі (Этнография. 1997). «Қызыл жырау» (1997), «Тәушен» (2005) «Садуақас ақын» (2008), «Қызыл жыршы» (2009), «Ергөбек» (2010), «Балтабай ақын» (2010) атты кітаптарды құрастырып шығарды. Оңтүстік Қазақстан облысының тарихи, рухани мұраларына арналған «Қазыналы Оңтүстік» атты коптомдықта (2014) Абдулла Жұмашовтың жинастырып, зерттеп, зерделей алғы сөзін жазып дайындауымен Ергөбек Құттыбайұлы, Мырзабек Байжанұлы (Қызыл жырау), Елеусіз Байырбеков, Садуақас Жақашұлы, Балтабай Тебейұлы шығармалары көптомдықтың 136, 233, 237, 238, 248 томдарында жарияланды... «Отырар
Жәмішбай Бегенұлы Жәмішбай бегенұлы (1830, Павлодар облысы Баянауыл ауданы Жанболды а. — Торайғыр қыстауы, Мұсайын а.) — әнші, ақын. Әкесі Беген елге танымал зергер болған. Ж. жас кезінде ауыл молдасынан оқып, хадимше хат таныған. Әкесі Едіге би ауылындағы медресеге беріп, оны да жақсы оқып бітіреді. Ж. жас кезінен ән салып, домбыра тартып, өлең шығарып көзге түседі. Ол —Сегіз серінің тәрбиесін көрген, батасын алған шәкірттерінің бірі. Ж. 1856 ж. Торайғыр өңіріне көшіп келіп, сонда тұрақтайды. 1855 ж. Керей жайлауында Сегіз серіге арнап ас берілгенде Ж. “Сегіз сері баҺадүр” дастанын шығарып, ас беруші Қожамжар мырза Дауылұлынан мол сыйлық алған. Сегіз серіге арнап жоқтау да шығарған. Сегіз сері асы өткен соң, батыр ақынның қанды көйлек жолдасы Нияз серіден, БаҺрамұлының туыстарынан рұхсат сұрап, олардың ризашылығын алып, баянауылдық әнші ақындар Жапар, Жаяу Мұсамен бірге туған жерге оралған. 1856 ж. құрғақшылықта қайта Торайғыр өлкесіне (қазіргі Новосибирск қ. орналасқан жер) көшіп барып, Ресей отаршылары 1893 ж. күштеп көшіргенше сонда отырған. Ж-дың көптеген әндері халық әндері санатында жүр. Ол “Ер Құлжабай”, “Шотана сардар”, “Боранбай батыр”, “Дәстем сал”, “Асқап баҺадүр”, “Жасыбай батыр”, “Сегіз баҺадүр” атты тарихи дастандар шығарған. Ж. айтыс ақыны ретінде өзінен жасы үлкен Әбутәліп, Әлеке, Асылбай, Арыстанбай, Орынбай (Қарауыл), Шөже, Қожабек, өзімен қатар Балтекей, Тезекбай, Кемпірбай, Сұртай, Жылтыр, Қарқабай, Есенбай, Нұркей, Майлықожа, Майкөт, Сарыбас, Әзілкеш, Құлмамбет сияқты ақындармен сайысқа түскен. Ж-дың Шөжемен, Кемпірбаймен айтыстары 1965 ж. жарық көрген “Айтыс” жинағының 1-томынан орын алды. Ж-дың өмірбаяны оны көзі көрген Ә.Жақауұлы, Д.Нұрпейісұлы, Ү.Құлжанұлы, Б.Жүнісұлы, С.Жүнісұлы, М.Ахметұлы, Темірғали Әлкөншекұлы (С.Қонақбаевтың нағашы атасы) сияқты ақсақалдардан жазып алынды. Әдеб.: “Айтыс” жинағы, І-том, А., 1965; Сүлейменов Т., Сегіз сері, А., 1991; Әбуталиев Н., Сегіз сері, 1991.
Төлеген Момбеков Төлегеннің Жәнібек деген ағасы, Күнтай деген апасы да керемет ақын болыпты. Төлегеннің өзіне домбыра дарыған. Төлеген Момбеков есімінің халқымызға кең тарап, төл күйлерінің халықтық рухани кәдеге айналуына көптеген ақын-жазушылар атсалысқан. Бұл орайда Сәбит Мұқанов, Асқар Тоқмағамбетов, Тәкен Әлімқұлов, Төлеген Тоқбергенов, Рахманқұл Бердібаев, Ақселеу Сейдімбековтердің еңбегі ерекше болды. 1965 жылы Асқар Тоқмағамбетовтің алпыс жылдық мерейтойына байланысты Сыр бойына сапар шеккен Сәбең жолшыбай Созақта да болады. Сол кездегі аупарткомның бірінші хатшысы Төлепберген Назарбеков Сәбеңнің құрметіне Созақ ауданының әр жеріндегі күйшілерді тегіс жинатады. Олардың ішінде Төлеген Момбеков, Файзолла Үрмізов, Ергентай Борсабаев болады. Сәбең оларға бірнеше күйден тартқызады. Осылардың ішінен Төлеген шерткен шертпе күйге қатты қызығып: «Мұндай дарынды республика көлеміне таныту қажет» деп шешеді. Сөйтіп, Төлеген күйлерін магнитофон таспасына жазып алып, Алматыға ала келеді. Көп ұзамай Созақ ауданының басшылығына М.Әуезов атындағы Әдебиет және өнер институтына Төлеген Момбековті іссапарға жіберу туралы Алматыдан арнайы хат келеді. Ол кезде Төлеген ауылда Құлжабай Төлеуов, Көпбай Омаров сияқты ақындармен бірге жүріп, автоклуб меңгерушісі болып жұмыс істейді. Алматыға келген сол сапарында Төкең грампластинкаға атасы Бапыштың, Сүгірдің және өз шығармаларынан бас-аяғы он екі күй жаздыртады және теледидарда бірер күй орындайды. Сол кезде теледидар қарап отырған Нұрғиса Тілендиев: «Мына қақпас қайдан шықты?!» деп, атып тұрған екен дейді. «Талантты талант қана таниды» деген сол. Нұрғиса Төлегеннің шертісіне сол бойы құлап түсіп, Алматыға келген сайын өзі қарсы алып, қонақүйге орналастырып, оң жағынан орын берген. Төлегеннің 1969 жылы Алматыға келген сол алғашқы сапарында-ақ «Социалистік Қазақстан», «Лениншіл жас», «Қазақ әдебиеті» газеттерінде Төлегеннің өмірі мен шығармашылығы жөнінде мақалалар жарияланады. Әдебиет және өнер институтының қорына Төлеген білетін күйлер толық жазылып алынады. Бас-аяғы бір аптаның ішінде кешегі ауыл домбырашысы республика көлемінде танымал болады.Төлеген турасында белгілі күйшілер әрі өнер зерттеушілері: Уәли Бекенов, Жарқын Шәкәрім, Біләл Ысқақовтар қалам тербеген. Төлегеннің ұстазы, Қаратау күй мектебінің ұшар басында тұрған Сүгір Әлиұлы 1961 жылы қайтыс болған. Өкініштісі, Сүгірдің өзінің орындауында бірде-бір күйі таспаға жазылып алынбаған. Көзі тірі кезінде күйлері нотаға да түспеген. Жазушы Мұхтар Әуезов, Үкімет басшысы Нұртас Оңдасынов іздеп барып, Алматыға шақырғанмен, реті келмеген. Ол кез - кеңестік «уралаудың» асқынып тұрған шағы, шертпе күйдің шетқақпай көрген заманы. Күйдің де, күйшінің де қадірі қашқан кез. Сүгірдің «Жолаушының жолды қоңыры», «Шалқыма», «Бесжорға», «Кертолғау» күйлері Төлегеннің орындауының арқасында халыққа жетті. Сүгірдің тартысы құлағында қалған көне көз қарттардың айтуынша, Сүгірдің «Бозінген» күйі бізге тура өз нұсқасында жетпеген. Төлегеннің де «Бозінгеннің бүлкілі» деген күйі бар. Зерттеушілердің айтуынша, бұл екеуі екі бөлек күй. Төлеген әуелгі нұсқаны өзінше жетілтіп, басқаша құлпыртып, дамытып әкеткен. Атақты күйші Қаршыға Ахмедияровтың айтуынша, Сүгір мен Төлегенді бөліп-жармай, дауға айналған күйлерді бір сөзбен «Сүгір мен Төлегендікі» деп атау керек. Сүгірді көзі көрген және сол ауылдың тумасы, марқұм профессор Керімбек Сыздықов былай деп жазып кетіпті: «…Төлеген Алматыда көпшілік алдында, радио, теледидардан күй тартқанда Сүгір ақсақалды ұстазы ретінде үнемі құрметпен атап, сол кісінің күйлерін тартудан бастайтын. Алғашқы жолы «Қосбасарды» Тәттімбеттікі, «Бозінгеннің бүлкілін» Сүгірдікі деп жаздырғанының басы-қасында жүріп, солай деп жаздыруға себепші де болғанмын. Өйткені сол кездегі біздің ұғымымызда «Қосбасар» деген күйдің қанша түрі болса да ол тек Тәттімбеттің атына тән саналатын. Ал «Бозінген» күйі Ықылас пен Сүгірдің атына байланысты аталатын. Оған Төлеген де пәлен деп қарсылық танытпай, «кімнің қалай тартқанын қайдам, мен өзім оңқайтыма келген күйлерді тартқанда қиялданып, өзімше тартып кетем» деген әңгімені жиі айтатын…».
Маңғыстау тарихы Бұл экспед-ның алдында қандай мақсаттар тұрғанын Карелиннің мына сөзінен-ақ айқын аңғаруға болады: «Каспий теңізінің солтүстік-шығыс жағалауы өзінің географиялық жағдайы қажет ететін дәрежеде ешқашан зерттеліп көрген емес. Көптеген теңізшілер оған атүсті назар аударды... Осынау ұлан-асыр әрі маңызды кеңістік келешекте Орта Азиямен екі ортадағы сауда және саяси байланыстарымызға жол ашатын жерлерге жалғасып жатыр. Көзбе-көз таныса кеп байқауымызша, бұл өлке тұрақтанып, шаруамен шұғылдануға өте қолайсыз болғанымен, әскери және сауда-саттық тұрғыдан келгенде, үкімет назарын мықтап аудара алатын өлке. Оған байланыссыз да, төрт түрлі бағытта зерттеулер жүргізуге міндеттіміз: балыққа өте бай болғандықтан да, әр қилы тонаушылықтың ұясына айналған Сам суларының шын құпиясын анықтау, Ұлы Татария қиырларымен табиғи шекарамыз болып табылатын Жем өзені сағасын шолып шығу; ...қорқау да, жаужүрек адай тайпасы қазақтарының шын ахуалын аша білу, Каспий теңізінің қайраңдауының сырларын ашу». Жүзден астам адам мінген бірнеше қайық 25 маусымда Жаман Айрақты, Қабақты тауларының маңынан келіп шығады. Жағадағы құздарда қимылдап жүргендерді олар әуелі тау бүркіті, не тау ешкісі деп ойлайды. Сөйтсе олар мынау бейсауат меймандарды алыстан көріп, сырттарынан аңдып тұрған шолғыншы қазақтар болып шығады. Карелин олармен тілдескісі келеді. Бірақ көшпенділер тау-тасты тасалап, жақындата қоймайды. Бір шатқалда олар қашып бара жатқанда екі салт аттыны қуып жетіп ұстап алады. Екеуінің қолында да білтелі мылтық. Бірақ білтелерін жел шалқытып от алғыза алмай, қолға түседі. Оны желден көрмей, қуғыншылардың сиқырынан болды деп түсінген екі қазақ көпке дейін жөндерін айтпайды. Тамақ беріп, сыйлық ұсынып, ақыры сөйлетеді. Сөйтсе олар адайдың жеменей тармағынан тарайтын ақбота руының қазақтары Барлыбай және Құлжабай Тасболатовтар болып шығады. Кейін олар экспедицияға жол көрсетушілік қызмет атқарады. Карелин бір жылдай зерттеу жұмысын жүргізеді. Өлкенің табиғатын, ауа райын зерттеумен қоса, жергілікті халықтар туралы да мәлімет жинастырады. Ол тұста қазақтар Маңғыстаудың Кендірлі түбегіне дейінгі жерін түгел иемденіп болыпты. Карелиннің есебінше, түбекті Ботақара Жаманқариннің қарауындағы Мұңалдың 5 руынан 1800 үй, Тілепі Тасықов (дұрысы Тасымов) қарауындағы Тобыштың 8 руынан 1200 үй, Түрікпен адайдың 6 руынан 100 үй, Мұса молла Елназаров пен Тасқамбай Байденовтың қарауындағы Жеменей ауылдарынан 800 үй, Құнанорыс ауылдарынан 700 үй, Балықшы ауылдарынан 300 үй, Ақпаннан 200 үй, Тәзікеден 200 үй, не бары 6 200 үй қазақ жайлайды. Бірақ бұл дәл мәлімет болмаса керек. Мұнда сол тұстағы ірі рубасылары Сүйінқара Үргенішбаев пен Мая Әнетовтердің қарауындағы халықтың саны айтылмайды. Оған шамасы, екі бидің арасындағы алауыздық себепші болған түрі бар. Карелин Құмаққапы дейтін жерде Мая әулетінің бір жас жігітімен жолыққанын былай жазады: «...Түстен кейін төңіректі тағы да бір шолып шықтық. Қосқа қайтқанда, бізге қарай үрке соқтап жақындап келе жатқан екі қазақты, олардан кейінірек қалған төрт қазақты, ең соңыңда және бір қазақты көрдік. Бәрінің астындағы аттары келісті-ақ, бір шақырымдай жер қалғанда тоқтай қалысты. Түрікмен Ярмамбет-Бек қазақтарды қол бұлғап шақырды. Ордалықтар жақындайын деді, ең соңғысы біздің қос түгел көрінетіндей биік төбенің басына шығып алды; төртеуі сол тұрған жерлерінде тұрып қалды, ал алдыңғы екеу түрікпендермен сөйлесе бастады. Сұрағандары қай жақтан жүрген жандармыз, мұнда не мақсатпен келдік, айырбас жасайтын қандай бұйымдарымыз бар? Ярмамбет... оларды шатырға шақырды. Әлгілер қорқып кіргілері келмеді... Біз егер сенбейтін болса, жөндеріне тайып тұрсын, сөйлесіп ауыз ауыртпаймыз дестік. Ярмамбет орнынан тұрып қосқа беттеді. Сол-ақ екен, екі елшінің біреуі жалба-жұлба арық шал атынан түсіп, емпеңдеп жақындай берді. Мен оған қазақтардың қонақжайлылығын көрсеттім; әңгімелеспестен шайға қандырып, кептірген нан бердім. Оны біз қалай қабылдар екен деп әдейі жіберіп отырғандары бірден белгілі болды. Шал қомағайлана қарбытып жатыр; кепкен нанның қалдығын қойнына сүңгітіп жіберді. Әл жиып алғасын бөсе бастады. Өзін біздің бір чиновникпен айырбас жасайтын аманатқа өткізгісі келді. Ярмамбет-Бек оның орнына аманатқа барғысы келіп еді, тыйып тастадым. Сол екі ортада, шалдың тым масайрап кеткенін көріп, жолдастары кетейік деп ымдады. Ордалық орнынан тұрып кетуге рұқсат сұрады. Мен кете бер, қалаған уақытыңда келіп тұр дедім. Кетіп бара жатып бір стақан арақты қағып салғасын шалдың беті бері қарайын деді. Ол маған сонау жұрттың соңында төбенің басында жалғыз тұрған жан мұңал тайпасының қарақшы бастығы Маяның туған немере інісі деді. Мен оған «жас жігіт маған келіп кетсін, бәлкім, сый тартармын» дедім. Шалдың екі жүз қадамдай ұзап шығуы-ақ мұң екен, қалған қазақтардың бәрі жан-жақтан шауып барып, оны ортаға ала кетті. Ярмамбет-Бекті делдалдыққа жұмсадым. Ақыр аяғында шыдай алмай, өзім бардым. «Қайдақтың маңындағы руластарына қалай қарағанымды білесіңдер, неден қорқасыңдар?» – дедім. Маяның немере інісінің қолынан ұстай беріп ем, ол атынан қарғып түсіп, соңыма ерді. Екі шал етегіне жармаса беріп еді, әлдене деп ақырып жасқап тастады да, жаңа ғана біздің қоста болған шалға соңыма ер деп ымдады; сосын маған қарап күлімсіреп; «Көрдің ғой, өз адамдарымның тілін алмай саған еріп келем; орыстар болса ғой, бүйтпейді», – деді. «Мен екеуміздікі де жөн», – деп жауап бердім. Жаңа мейманымыз екі иығына екі жігіт мінгендей қарулы жас жігіт, жасы отыздар шамасында. Сөз мәнісінен Сарайшықта талай болып жүргенін, Жайық бойының орыстарын көріп тұрғаны бір бұл емес екенін аңғардым. Сондықтан көп ойланбастан арақ ұсындым. Ол оған келісті; бірақ алдын ала атын сұрамасқа сөзімді алды. Бір стақанды қағып салды, тағы да құй деді де мас бола бастады. Уәдені үйіп-төгіп бақты, ертең түс шамасында тағы келемін деді. Бірінші жолығыста көңіліне күдік алып қалмасын деп көп ештеңе сұрамадым, бірақ Мая бидің өз ағайыны Сүйінқарамен араздасып қалғанын білдім. Сүйінқара оған ауылымды түрікменнің шапқанына сенің де қатысың бар депті; Мая бұл сөзін көтере алмай, Жем бойындағы қаруланып отырған ағайынына қарсы жорыққа аттанған екен, ол жылы жаз жылдағыдан да ыстық болып, орта жолдан қайтып оралып, Хиуаға кетіпті. Мая қол астындағы мұңалдарымен және түрікмен-адайлармен бірге Түпқарағаннан бастап, Кендірліден бір күндік жерге дейін жайлайтын көрінеді. Бұған менің қонағымның қосқаны: оның руластары орыс жарылқап жарытпайды деп, Хиуаға бағынғылары келетін көрінеді. Хиуа ханы оларға қайырым жасап, қоңсы отырған түрікмен руларының, әсіресе, егдірлердің барымтасына жол бермейтін көрінеді. Ол онымен қоса, орыс кәсіпкерлерінің озбырлығы мен орыс шекара бастықтарының парақорлығын айтып шағынды. Біздің жаңа танысымыздың тілі күрмеле бастады. Сол екі ортада қазақтардың біреуі менің шатырымның қасындағы кенеп жабуды ашып қап еді, астынан зеңбірек шыға келді. Мұны көргенде, олар қанша мас болса да, естерін жиып ала қойды. Мен олардан мұндай қаруды білесіңдер ме деп сұрадым; олар бастарын изеді, бірақ дауысын естіп көрген жоқпыз деді. Мен жас жігітке ендеше естуіңізге болады деп едім, ол үркесоқтай басын изеп, келісімін берді. Мен зеңбірекке доп салуға бұйырдым. Доп тасқа тиіп, анадайдағы атты қазақтарға жарықшақ ұшпасын деп, аулақ кетулерін сұрап, шалды жұмсап ем, мастығынан ұшты-күйлі айыққан Мая тұқымы, шал түсіндіре алмас, өзім барып айтайын деді. Мен оған «оны өзің біл» дедім. Жас жігіт зеңбірекке қарап, біраз қобалжып тұрды да, өзегі жыртылғанша, айқайлап бара жатқан шалдың соңынан шаба жөнелді». Осынау кішкентай көрініс сол кездегі Маңғыстаудың саяси ахуалынан жан-жақты хабар бергендей.