ყაზან - Synonyms of ყაზან | Antonyms of ყაზან | Definition of ყაზან | Example of ყაზან | Word Synonyms API

Article	Example
ყაზან-ყაენი	ყაზან-ყაენს მტრული ურთიერთობა ჰქონდა საქართველოს მეფე დავით VIII-სთან, არაერთხელ უხმო მას ურდოში, მაგრამ მეფე არ ეახლა. ყაენმა რამდენიმეჯერ გამოაგზავნა ლაშქარი დავითის ხელში ჩასაგდებად. ამ შემოსევებმა დიდი ზიანი მიაყენა ქვეყანას. 1299 და 1303 წლებში ყაზან-ყაენმა სამჯერ ილაშქრა სირიაში მამლუქთა წინააღმდეგ, მაგრამ წარმატება ვერ მოიპოვა.
ყაზან-ყაენი	მაჰმუდ ყაზან-ყაენი (დ. 5 ნოემბერი, 1271, აბესკუნი, მაზანდარანი — გ. 17 მაისი, 1304, ყაზვინი) — ირანის ილხანთა ანუ ჰულაგუიანთა დინასტიის მეშვიდე მბრძანებელი 1295-1304 წლებში. მან მიიღო ისლამი და იგი სახელმწიფო რელიგიად გამოაცხადა. ყაზან-ყაენი დაუახლოვდა ირანის სასულიერო და საერო არისტოკრატიას და თავისი ვეზირის რაშიდ ალ-დინის დახმარებით ადმინისტრაციული და ეკონომიკური რეფორმები გაატარა. რეფორმების შედეგად რამდენადმე მოწესრიგდა გადასახადთა გაწერა-აკრეფის საქმე, გამოცოცხლდა სოფლის მეურნეობა და ვაჭრობა-ხელოსნობა, დაიწყო სარწყავი არხების გაყვანა და დანგრეული ქალაქების აღდგენა. განსაკუთრებული ყურადღება მიექცა დედაქალაქ თავრიზის კეთილმოწყობას. ყაზან-ყაენმა მონღოლ მეომრებს იქტის წესით დაურიგა მიწები და დააკანონა გლეხთა მიწაზე მიმაგრება. ყაზან-ყაენის რეფორმებმა მწარმოებელი მოსახლეობის მდგომარეობა ერთგვარად შეამსუბუქა.
იბნ თაიმია	ყაზან–ყაენმა, თუმცა მონათლული და აღზრდილი იყო ქრისტიანი დედის, ურუქ–ხათუნის მიერ, ტახტზე ასვლამდე (1295 წ.) ისლამი მიიღო. ამის გათვალისწინებით, დამასკოდან მუსლიმ სწავლულთა დელეგაცია მიდის ნაბაქში, სადაც იმ დროს დაბანაკებული იყო ყაზან–ყაენი, რათა მასზე ზეგავლენა მოახდინონ და შეაჩერონ მისი შეტევა. დელეგაციას ახლავს იბნ თაიმიაც. როდესაც ყაზან–ხანმა დელეგაცია მიიღო, როგორც ისტორიკოსები აზ–ზაჰაბი და იბნ ქასირ ად–დიმაშყი გადმოგვცემენ, სწავლულებს ყაზან–ხანის წინაშე ვეღარაფერი უთქვამთ, გარდა იბნ თაიმიასი, რომელმაც პირდაპირ უთხრა მას:
ვახტანგ III	დავით VIII -მ შეიპყრო ვახტანგი და შემდეგ ივანე ბურსელის შუამდგომლობით გაათავისუფლა. 1302 წელს იგი ყაზან ყაენმა ხელახლა დაამტკიცა საქართველოს მეფედ.
ჰულაგუიანური დირჰემი	ჰულაგუიანური დირჰემი — ყაზან-ყაენის ფულადი რეფორმის შემდეგ ილხანების მიერ მოჭრილი მონეტა (XIII საუკუნის მიწურული). გავრცელებული იყო საქართველოში (ქოდალოს, ყარაღაჯის განძები). მსგავს მონეტებს თბილისის ზარაფხანაშიც ჭრიდნენ.