ლეილი - Synonyms of ლეილი | Antonyms of ლეილი | Definition of ლეილი | Example of ლეილი | Word Synonyms API

Article	Example
ლეილი	ლეილი — მწვერვალი ჯავახეთის ქედზე, საქართველოს და სომხეთის საზღვარზე. სიმაღლე 3157 მ. აგებულია პლიოცენ-მეორეული ვულკანური ანდეზიტური და ბაზალტური ლავებით. ახასიათებს ალპური მდელოს ლანდშაფტი.
ჰალიმა ნასიროვა	1939 წლიდან უზბეკეთის ნავოის სახელობის ოპერისა და ბალეტის თეატრის მომღერალი. შესრულებული აქვს პარტიები: ლეილი, გიულსარა (გლიერისა და სადიკოვის „ლეილი და მაჯნუნი“ და „გიულსარა“), კარმენი (ბიზეს „კარმენი“) და სხვა.
ნიზამი განჯევი	ნიზამი განჯევის ეკუთვნის ლირიკული ლექსების კრებული (დივანი) და "ხამსე" (ხუთეული) – 5 პოემა: "საიდუმლოებათა საგანძური" (1179), "ხოსროვ და შირინი" (1181), "ლეილი და მაჯნუნი" (1188), "შვიდი მზეთუნახავი" (1197) და "ისქანდერნამე" (დაახლ. 1200), რომელსაც ორ ნაწილად ჰყოფენ: "დიდების წიგნი" და "ბედნიერების წიგნი".
ყარა ყარაევი	ყარაევის შემოქმედებითი მემკვიდრეობა მუსიკალური ხელოვნების პრაქტიკულად ყველა ჟანრს მოიცავს. კომპოზიტორის სტილი გამოირჩევა ემოციურობით, დრამატიზმისა და ნატიფი ლირიზმის შეხამებით. რიგი ნაწარმოებებისა, შექმნილი 1940-ანი წლების მიწურულსა და 1950-ნი წლების დასაწყისში განიცდის გამოჩენილი აზერბაიჯანელი პოეტის ნიზამის გავლენას - სიმფონიური პოემა „ლეილი და მეჯნუნი“, სიმფონიური სუიტა „შვიდი მზეთუნახავი“, ბალეტი ამავე სახელწოდების თემაზე, რომელიც კომპოზიტორის შემოქმედების მწვერვალი გახდა.
ჯავახეთის ქედი	საქართველოს ფარგლებში უმაღლესი მწვერვალია ლეილი (3157 მ), ხომხეთში — აჩქასარი (3196 მ). მათ გარდა, ჩრდილოეთიდან სამხრეთითაა მთები დალიდაღი (2661 მ), ბიქეთი (2277 მ), ჭიქიანი (2417 მ), ქულბაქი (2821 მ), შამბიანი (2882 მ), აღრიქარი (2973 მ), ჩათახი (2628 მ), ემლიქლი (3055 მ), კეჩუთი (2812 მ), დალიდაღი (2914 მ) და უღელტეხილები: თიქმათაში (2168 მ) და გავარი (2712 მ).
ამბაკო ჭელიძე	ამბაკო ჭელიძემ მწერლობა მოთხრობების წერით დაიწყო. აღადგინა სპარსულიდან ქართულად თარგმნის დიდი ხნის მივიწყებული ტრადიცია. მისი თარგმანები გაერთიანებულია კრებულებში: „სპარსელი ლირიკოსები“ (1935), „ირანელი ლირიკოსები“ (1936), „მოლა ნასრედინის ანეკდოტები“ (1940), ომარ ხაიამის „რობაიათი“ (1946). თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის დავალებით სრულად თარგმნა ნიზამის პოემები „ლეილი და მაჯნუნი“, „ხოსროვი და შირინი“ (1964), „საიდუმლოებათა სალარო“; საადის „ბუსთანი“ (1955), „გოლესთანი“ (1948). ავტორია წიგნებისა „ფერეიდნელი ქართველები“ (1935) და „ექვსი წელი სპარსეთში“ (1964).
ჯამბულ ჯაბაევი	ჯამბულ ჯაბაევი (დ. 28 თებერვალი 1846, ჯეთისუ, — გ. 22 ივნისი 1945, ალმა-ათა) — ყაზახი აკინი. დაიბადა მომთაბარის ოჯახში. 14 წლისამ დაიწყო დომბრაზე დამღერება. მის რეპერტუარში შედიოდა აღმოსავლური საგმირო („ქობლანდი ბითირი“, „ერ-თარღინი“, „ქოროღლუ“) და რომანტიკული ეპოსი („ყოზი ქორფეშ-ბაიან სლუ“, „ლეილი და მაჯნუნი“, „ყიზ-ჟიბექი“ და სხვა). სახელი გაუთქვა XIX საუკუნის ბოლოს და XX საუკუნის დასაწყიში აკინთა აიათისებზე (პოეტური პაექრობა) გამარჯვებამ.
არმენ ტიგრანიანი	1902 წელს დაამთავრა თბილისის მუსიკალური სასწავლებელი (ფლეიტის კლასი), კომპოზიციაში მეცადინეობდა მ. ეკმალიანთან, შემდეგ მოღვაწეობდა ალექსანდროპოლში. 1913 წლიდან ცხოვრობდა თბილისში. იყო „სომხური მუსიკალური საზოგადოების“ წევრი (1912-1921, შემდეგში „სომხეთის ხელოვნების სახლი“). სომხური კლასიკური ოპერის „ანუშის“ ავტორი (1908-1912, III რედ. 1939). დაწერა აგრეთვე სასიმღერო დრამა „ლეილი და მაჯნუნი“ (1917), ისტორიულ-პატრიოტული ოპერა „დავით-ბეგი“ (1950) და სხვა ნაწარმოებები. დაჯილდოებულია ლენინის ორდენით.
აზერბაიჯანი	თანამედროვე აზერბაიჯანის რესპუბლიკის ტერიტორიულ ზღვრებში დაბადებული შუასაუკუნეების მწერალი იყო სპარსი პოეტი და ფილოსოფოსი ნიზამი, დაბადებული განჯავი, ხოლო შემდეგ განჯა მისი სახელით იწოდა, რომელიც „ხამსეს“ ავტორია, რაც ხუთი რომანტიკული პოემისგან შედგება, მათ შორის „საგანძურის საიდუმლოება“, „ხოსრო და შირინი“ და „ლეილი და მეჯნუნი“.
ჰათეფი	აბდულაჰ ჰათეფი (დ. 1453, ხარჯირდი — გ. 1520, ჰერათი) — სპარსულ-ტაჯიკური ლიტერატურის წარმომადგენელი. ცნობილი პოეტისა და პროზაიკოსის აბდ ალ-რაჰმან ჯამის დისწული და მოწაფე იყო. მისი რჩევით შეადგინა 5 პოემის კრებული („ხამსე“): „ლეილი და მაჯნუნი“, „შირინი და ხოსროვი“, „შვიდი სასახლე“, „თემურნამე“ („წიგნი თემურლენგის შესახებ“) და „შარაფნამე“ („დიდების წიგნი“). ნიზამის მიბაძვით დაწერილ ამ კრებულში ჰათეფიმ გამოავლინა დამოუკიდებელი პოეტური ოსტატობა. მასვე ეკუთვნის ლირიკული ლექსების „დივანი". ჰათეფის შემოქმედება საინტერესოა აღორძინების ეპოქის ქართული მწერლობის ზოგიერთი საკითხის გასარკვევად.