იბერიელები - Synonyms of იბერიელები | Antonyms of იბერიელები | Definition of იბერიელები | Example of იბერიელები | Word Synonyms API

Article	Example
ანატოლია	აზიისა და ევროპის გასაყარზე სტრატეგიული მდებარეობის გამო, ანატოლია რამდენიმე ცივილიზაციის დასაბამი გახდა პრეისტორიული პერიოდიდან, ნეოლითური დასახლებებით Çatalhöyük (ნეოლითური თიხისწარმოება), Çayönü (თიხამდელი ნეოლითიდან), Nevali Cori (თიხამდელი ნეოლითი), Hacilar (ნეოლითური თიხისწარმოება), Göbekli Tepe (თიხამდელი ნეოლითი). ტროას დასახლება ნეოლითურ ხანაში იწყება და რკინის ხანაში გრძელდება. უდიდეს ცივილიზაციათაგან, რომელთაც აქ დასახლება ჰქონიათ ანდა დაუპყრიათ იყვნენ ხურიტები, ხათები, ხეთები, ჰუნები, კოლხები, იბერიელები, სკვითები, კიმერიელები, კელტები, ფრიგიელები, ლიდიელები, ლუვიელები, ბერძნები, რომაელები, სომხები, აზერბაიჯანელები, სპარსელები, არაბები, ქურთები, სელჯუკები და ოსმალები.
მუზარადი	საქართველოში გავრცელებული იყო სხვადასხვა სახის მუზარადი (კვერცხისებური მუზარადი, ჩაფხუტი, ჩაჩქანი, ჩაბალახი). ჰეროდოტეს ცნობით, მოსხები, კოლხები, ტიბარენები, მაკრონები და მოსინიკები მუზარადს ხისაგან ამზადებდნენ. ქსენოფონტის ცნობით მოსინიკებს ტყავის მუზარადი ეხურათ. სტრაბონის გადმოცემით, იბერიელები ტყავის მუზარადით იბრძოდნენ. თრიალეთში აღმოჩენილია ძვ. წ. XIII ბრინჯაოს მუზარადი. პირველი მსოფლიო ომის (1914-1918) დროიდან ტყვიისა და ჭურვის ნამსხვრევებისაგან თავის დასაცავად შემოიღეს ფოლადის მუზარადი (ჩაფხუტი). ავიაციაში, სატანკო და მექანიზებულ ჯარებში დარტყმისაგან თავის დასაცავად იყენებენ ტყავის მუზარადს.
კლარჯეთი	გ. მელიქიშვილი აღნიშნავს, რომ სამხრეთ საქართველოს მხარეთაგან (ჯავახეთი, კოლა, არტაანი, სამცხე, აჭარა, კლარჯეთი) „ქართლის ცხოვრებაში“ მხოლოდ კლარჯეთის მცხოვრებლები — კლარჯები მოიხსენიებიან საკუთარი ეთნონიმით. ლეონტი მროველისა და ჯუანშერის თხზულებებში სიტყვა „კლარჯნი“ იმავე ეთნიკური მნიშვნელობის სიტყვაა, როგორც „ქართველნი“ (ქართლელები, იბერიელები) და „მეგრელნი“. გარდა ამისა, როგორც ჩანს, თვითონ კლარჯებს შორისაც არსებობდა გარკვეული სუბეთნიკური ჯგუფები. დავით ხოშტარია შესაძლებლად მიიჩნევს, რომ ერთ–ერთ ასეთ ჯგუფს წარმოადგენდნენ ზიდრიტები, რომლებსაც ფლავიუს არიანე იხსენიებს ზღვისპირეთში.
ტრაიანე	109 წელს იმპერატორმა პართიასთან ომისათვის მზადება დაიწყო. იმავე წელს რომაელები კავკასიაში შეიჭრნენ და კოლხები და იბერიელები აიძულეს მათი ბატონობა ეღიარებინათ. 111 წელს რომაელებმა სინის ნახევარკუნძული და არაბეთის ჩრდილო დასავლეთი ნაწილი დაიპყრეს. 114 წელს ტრაიანე სომხეთში შეიჭრა და იგი რომის პროვინციად აქცია. მომდევნო წელს რომაელებმა მესოპოტამიის დიდი ნაწილი დაიკავეს. 116 წელს რომაელებმა აიღეს პართიის დედაქალაქი ქტეზიფონი. ასურეთი, მესოპოტამია და ბაბილონეთი რომის პროვინციებად იქცა. ამით ტრაიანემ ომის დასრულება გამოაცხადა, მაგრამ 116 წლის ბოლოს აჯანყება დაიწყო არა მხოლოდ დაპყრობილ შუამდინარეთში, არამედ ეგვიპტეში, კირენაკიასა და კვიპროსზე. ამ აჯანყების ჩასახშობად ტრაიანეს მოუწია აღმოსავლური არმიის ნაწილის გაგზავნა, რითიც ისარგებლეს პართიელებმა და დარჩენილი ლეგიონები გაანადგურეს.
საქართველოს მმართველთა სია	მეორე ქართველური სახელმწიფო იყო კოლხა, რომელიც არსებობდა ძვ. წ. VIII საუკუნეში. ძვ. წ. VIII საუკუნის ბოლოს იგი გაანადგურეს ჩრდილო კავკასიელმა მომთაბარე კიმერიელთა ველურმა ტომებმა. შემდგომში, ძვ.წ. VIII საუკუნის ბოლოდან აქ არსებულ სამეფოს ეწოდა კოლხეთი (შემდგომში ეგრისის სამეფო); მათი მმართველები ატარებდნენ სკეპტუხის ტიტულს. კოლხეთის სამეფომ ძვ. წ. I საუკუნემდე იარსება და შემდეგ ერთი ხანობა არსებობა შეწყვიტა და იგი პონტოს ძლიერმა სამეფომ შეიერთა მითრიდატე VI ევპატორის დროს. ახ. წ. I საუკუნეში რომაელთა მიერ პომპეუსის ლაშქრობის შედეგად პონტოს სამეფოს განადგურების შემდეგ (ძვ. წ. 65) ძველი კოლხეთის ტერიტორიაზე კვლავ აღმოცენდა დამოუკიდებელი სახელმწიფო დედაქალაქით ციხეგოჯი, (დღევანდელი ნოქალაქევი), რომელსაც ბიზანტიელები არქეოპოლისს უწოდებდნენ. ამ სახელმწიფოს ბიზანტიელები ლაზიკას, ხოლო იბერიელები - ეგრისს უწოდებდნენ, რომელმაც VIII საუკუნის ბოლომდე იარსება. ეგრისის სამეფოს მეფეთა და სახელმწიფოს შესახებ ინფორმაციას მდიდარი ბერძნულ-რომაული წყაროები გვაწვდიან. კოლხეთის სამეფო დინასტია აეტის სახელს ატარებდა და ითვლებოდა, რომ მათი წინაპარი მზის ღმერთი ჰელიოსი იყო.