ბედნიერებაზე - Synonyms of ბედნიერებაზე | Antonyms of ბედნიერებაზე | Definition of ბედნიერებაზე | Example of ბედნიერებაზე | Word Synonyms API

Article	Example
ახალი პოლიტიკური ცენტრი — გირჩი	„გირჩს“ მიაჩნია, რომ ადამიანის უპირველესი პასუხისმგებლობა, ბუნებრივად, საკუთარ ბედნიერებაზე ზრუნვაა, ხოლო სხვის კეთილდღეობაზე ზრუნვა მისი ნებაყოფლობითი არჩევანია.
ორუჩუბან ებიჩუ	ანიმაციურ სერიალში სიუჟეტი ვითარდება ზაზუნას სახელად ებიჩუსა და მისი მეპატრონე გოგოს გარშემო. ებიჩუს მთავარი „საზრუნავი“ — მის პატრონის ბედნიერებაზე ზრუნვაა, მაგრამ მისი არაერთი მცდელობა სულ პრობლემებით თავდება.
ჰუმანიზმი	ჰუმანიზმი ვიწრო გაგებით — რენესანსის კულტურული მიმართულება, რომელმაც შუა საუკუნეების მისტიკურად გაგებულ ადამიანის კულტს მიწიერი, ამქვეყნიური ადამიანის იდეალი დაუპირისპირა და მისთვის ზრუნვა საყოველთაო მიზნად გამოაცხადა. ფართო გაგებით — ისტორიულად ცვალებად შეხედულებათა სისტემა, რომელიც ძირითად ღირებულებად თვლის ადამიანის პიროვნებას, აღიარებს მის უფლებას ბედნიერებაზე, თავისუფლებაზე, თანასწორობასა და ყოველგვარი უნარის გამოვლენაზე. მისი აზრით, ადამიანის კეთილდღეობა სოციალური ინსტიტუტების ავკარგიანობის შეფასების საზომია, ხოლო თავისუფლების, თანასწორობის, სამართლიანობისა და კაცთმოყვარეობის პრინციპი — ადამიანთა შორის ურთიერთობის ნორმები.
ელგუჯა ხინთიბიძე	ე. ხინთიბიძის დასკვნით, „"ვეფხისტყაოსანი" მისი თანამედროვე და უშუალოდ მომდევნო თუ წინამორბედი დიდი ლიტერატურული ქმნილებებიდან ერთ–ერთი პირველთაგანია, რომელიც ყველაზე მეტი გააზრებითა და თანმიმდევრობით გამოკვეთს ახალ მსოფლშეგრძნებას – შუასაუკუნეების ტრანსცენდენტურ მსოფლმხედველობაში მოაზრებულ რომანტიკული შეფერილობის რეალისტურ ხედვას. რუსთველი ჩვენი თანამედროვე ეპოქისეული აზროვნების ახალგაზრდობაა. იგი, ცხოვრებისეულ სილამაზეს, სიძლიერეს და უმაღლეს სულიერ–ემოციურ იდეალებს მინდობილი, ოცნებობს ადამიანის ბედნიერებაზე და ამ ბედნიერებას, საუკუნო სასუფეველთან ერთად, სიკეთის ამქვეყნიურ ზეიმში და ადამიანის მიერ ადამიანის სიყვარულში ხედავს“
ეგზისტენციალიზმი	ჯან ანუის "ანტიგონე" წარმოაჩენს ეგზისტენციალური თემატიკის არგუმენტებს. ის ბერძნული მითის მიხედვითაა შექმნილი და იმავე სახელწოდების პიესა {სოფოკლეს "ანტიგონე", შექმნილია ქრისტეს შობამდე ძვ.წ 5 საუკუნეში). ინგლისურ ენაში, ხშირად განასხვავებენ ორიგინალ და თანამედროვე სახელწოდებას. ფრანგულად ანტიგონე გამოითქმის, როგორც "Ante-GŌN." პიესა პირველად დაიდგა პარიზში 1944 წლის 6 თებერვალს, იმ პერიოდში როდესაც საფრანგეთი ნაცისტური ძალენ~ბის მიერ იყო ოკუპირებული. იქიდან გამომდინარე, რომ პიესაზე გავლენა მოახდინა ნაცისტურმა ცენზურამ, ის ორაზროვანია. ერთი მხრივ, ავტორიტეტის უარყოააა ასახული (ანტიგონე), ხოლო მეორე მხრივ, მისი მიღება (კრეონი). პიესაში პარალელი იყო გავლებული ფარიზუს წინააღმდეგობასა და ნაცისტურ ოკუპაციას შორის. ანტიგონე არ მიიჩნევს, რომ სამყარო სრულიად აბსურდულია, მაგრამ ფიქრობს, რომ ადამიანებს არ აქვთ ღირსეული სიკვდილის არჩევის შესაძლებლობა. პიესა მიმოიხილავს გრძელ დიალოგს ბუნების ძალის, ბედის, არჩევანის შესახებ, რომლის დროსაც ანტიგონე ამბობს, რომ მას "„სძულს დაპირება ერთფეროვან ბედნიერებაზე”". ის აცხადებს, რომ მას ურჩევნია მოკვდეს ვიდრე მდარე არსებობის განვლოს სიცოცხლე.