Top 10 similar words or synonyms for ousa

faltará    0.709994

sairás    0.694846

pregunte    0.693644

despedinme    0.693409

vacila    0.692755

advírtelle    0.692269

respondo    0.691675

pasean    0.689706

frutificou    0.689335

deixas    0.687877

Top 30 analogous words or synonyms for ousa

Article Example
Corbenic Normalmente é descrito como un lugar cheo de marabillas, no que se pode atopar unha doncela atrapada nun caldeiro fervendo, un cuarto onde as frechas axexan a quen ousa entrar nela e mesmo un dragón.
Formación das liñaxes na nobreza galega baixomedieval Axiña pareceu quedar clara a submisión e a inferioridade tanto intelectual como física da muller. As súas funcións reducíanse a tres: A consagración a Deus, o matrimonio e a viuvez. Sirva para exemplificar esta concepción a seguinte declaración sita na "Historia Compostelana":" Mais ¿qué non ousa a perversidade mulleril?, ¿que non presume a astucia da serpe?, ¿a que non acomete a malignísima víbora?. En suma: canto ousen, canto presumen e acometen as ficcións mullerís, abondo o indica o exemplo de Eva, a nosa primeira nai; o audacísimo ánimo da muller viola o máis santo; tanto lle ten o lícito como o vedado."
Mighty Joe Young Nas montañas de África Central, uns cazadores furtivos atacan a un grupo de gorilas. A pesar da chegada dun grupo de ecoloxistas para detelos, non poden evitar que un gorila e a xefa dos ecoloxistas morran. Na liorta un enorme gorila ataca ó xefe dos cazadores e arríncalle dous dedos. Anos máis tarde, o gorila medrou ata acadar un tamaño colosal e é protexido por Jill, a filla da ecoloxista que morrera. Convertido nunha lenda, ninguén ousa cazar na súa selva, pero cando os furtivos descobren que é real intentarán cazalo, polo que o director dunha reserva de vida salvaxe de California convence a Jill para trasladar ó gran gorila Joe alí.
Der Zauberberg Con estas actividades, pasa o tempo (Castorp xa se habituou á diferente percepción do tempo que reina no sanatorio) e achégase o Martes de Entroido, festividade que reviste especial importancia para os habitantes da montaña. Celébrase unha festa de disfraces na que todos beben abundantemente e, para sinalar a abolición por un día das diferenzas sociais, todos os residentes se tutean. Só nesa noite, despois de case sete meses de amala en silencio, Castorp ousa dirixirlle a palabra a Clawdia Chauchat, utilizando o mesmo pretexto que usou na infancia para falar con Pribislav Hippe: pídelle un lapis. Establece conversación coa rusa, en francés, e confésalle o seu amor por ela. Madame Chauchat mantén unha actitude un tanto ambigua cara ás súas aproximacións, pero cabe entrever que despois teñen un fugaz encontro erótico, [cita  que non se narra explicitamente na novela. Clawdia revélalle que ao día seguinte decidiu partir cara ao Daguestán para atoparse co seu marido, o que deixa a Castorp abatido, aínda que deixa aberta a posibilidade do seu regreso. Antes de despedirse, Castorp e Clawdia intercambian as súas respectivas placas pulmonares.
Historia do País Valenciano O século XIX marcou unha revolución agraria favorecida pola exportación, que minguou as posibilidades de industrialización, tamén minguada pola actitude sucursalista da burguesía valenciana que non ousa enfrontarse a Madrid, é castelanizada relegando a lingua a manifestacións histórico-patrióticas da Renaixença. A finais de século os movementos internacionais chegan ao territorio valenciano. A sociedade divides, por un costado, na oligarquía financeira e terratenente que, ao contrario da catalá e a vasca, presta apoio á castelá e acepta o sistema económico da Restauración; e da outra beira a burguesía comercial, encarnada na persoa de Vicente Blasco Ibáñez, adoptou posturas máis liberais e republicanas. A perda da identidade valenciana evidenciase na difusión do castelán entre a pequena burguesía coma símbolo externo de ascensión social. Dende o punto de vista arquitectónico, o modernismo é o estilo imperante. Barriadas de moitas cidades planifícanse e amplíanse neste período. Este estilo culmina e acaba coa Exposición Rexional de Valencia de 1909. En escultura destaca Marià Benlliure e en pintura, Joaquín Sorolla. En música, o mestre Serrano tivo unha grande popularidade.