lavan - Synonyms of lavan | Antonyms of lavan | Definition of lavan | Example of lavan | Word Synonyms API

Article	Example
Lavandeira (mitoloxía)	As lavandeiras son espíritos que aparecen nas noites de lúa chea nas beiras dos ríos, onde lavan sabas manchadas de sangue que nunca desaparece.
Refectorio	Todos os relixiosos encóntranse nesta gran sala para as dúas (ou tres) comidas do día. Antes de pasar ao refectorio os monxes lavan as mans e entran en silencio, pregan en voz alta antes de tomar asento e mentres comen escoitan as lecturas.
A abella na cultura popular galega	Para determina-la orixe dun mal de aire (sexa de gata, de galiña, de muller etc.), en Boiro (A Coruña) poñen a cocer borras de mel en nove litros de auga e durante nove días lavan diariamente ó meniño enfermo nesta auga, desde os pés á cabeza. A auga utilizada vaise recollendo e ó cabo dos nove días bótase nunha encrucillada dun camiño sacramental, e na auga aparecerán os pelos ou plumas do animal causante do mal.
Viño branco	A uva recóllese das vides na vendima. Para facer o viño, non se lavan. O proceso tradicional de pisado realizábase cos pés e foi substituído por prensas mecánicas que facilitan o traballo dos colleiteiros. Hoxe para a elaboración do viño branco, inténtase esmagar a uva sen triturar a pel a fin de evitar a extracción das antocianinas da pel, que lle dan cor aos viños rosados e tintos.
Xelea	Pode ser doce ou tamén salgada, e normalmente engádeselle xelatina ou pectina (pela de froitas). Adoitan ter consistencia mesta mais son transparentes. Para extraer o zume, nin se pelan as froitas nin se elimina o carozo e as carabuñas. Só se lavan e trocean cando resulte necesario. Feito isto, cócense, con ou sen auga, para as amolecer e facilitar a extracción do zume. Despois esmáganse e cóanse.
Petaquias de Ratisbona	Petaquias naceu en Ratisbona, Baviera. Era irmán do tamén rabino Isaac ben Jacob ha-Lavan, un famoso xurista xudeu. Durante a súa infancia viviu baixo a tutela probablemente de estudosos como Xudá o Piadoso ("Yehuda ben Shmuel"). Foi autor de varias glosas no Talmud. Aínda sendo novo, deixou Ratisbona, unha cidade onde a comunidade xudía era ben recoñecida pola súa piedade e interese nas escrituras de tal forma que se lle chamaba ás veces a "Atenas xudaica" e se estabeleceu en Praga.
Proceso Bayer	Os lodos recollidos da parte inferior dos decantadores (cun 25% de sólidos aproximadamente), pasan por unha liña de lavado, onde se lavan en contracorrente e posteriormente transpórtanse a un filtro onde se recupera a sosa que poidan conter (a cal se reincorporará noutras etapas do proceso). Obtéñense así os denominados "Lodos Vermellos", que son o principal residuo do proceso Bayer. Os lodos vermellos conteñen óxidos de ferro, sílice e titanio, así coma distintos compostos de silicio, calcio e sodio; presentan ademais porcentaxes importantes de NaOH que lles confire un pH básico, o que supón un risco ambiental xa que estes lodos normalmente se almacenan en encoros ao aire libre .
Hiénidos	Os hiénidos acicálanse como os félidos ou os vivérridos e a súa maneira de lamberse os xenitais é similar á do gato. Con todo, e como outros feliformes, non se «lavan» a cara. Defecan da mesma maneira que outros carnívoros pero, a diferenza dos cánidos, nunca levantan a pata cando urinan; ademais, esta acción non se utiliza para marcar o territorio. No seu lugar, como quedou dito, os hiénidos marcan o territorio coas secrecións das súas glándulas anais, unha característica que se encontra tamén nos vivérridos e nos mustélidos, pero non en cánidos e félidos.
Vaca	En certas zonas de Irán, na actualidade, os ouriños da vaca, do boi o da cabra son empregados para lavar a cara e as mans. Non se debe tocar nada mentres as mans e a cara permanezan molladas, e logo deben lavarse con auga. Estas mesmas ablucións practícanse coas mulleres acabadas de parir, que deben ademais beber un pouco deses ouriños. Os mosaguey utilizan leite e esterco da vaca para elaborar unha sopa que lles dá forzas. Os hotentotes untan o corpo de graxa sobre a que esparexen esterco de vaca e os mandingo aplícano sobre as feridas abertas, mentres que os dinkas dormen sobre cinzas de esterco de vaca e se lavan cos seus ouriños tamén. En occidente atopamos o uso do esterco da vaca relacionado coa medicina tradicional en Bretaña, Inglaterra e Estados Unidos.
Herbas de san Xoán	A tradición pagá do solsticio de verán cristianizado coma noite de san Xoán dáse en moitos países de Europa, especialmente na Europa atlántica. O culto ás herbas tamén aparece noutras rexións de Europa. Normalmente son as mulleres as que apañan as herbas. As especies varían algo dunhas ás outras rexións. Normalmente fiúncho, ruda, romeu, verxebán, malva, laburno, estraloques e flores desabugueiro. Unha das herbas máis importantes é a abeloura ou herba de san Xoán (en inglés: "St. John's Wort") xa que segundo di a crenza fai fuxir o demo, e xa dende a Idade media pendurábase nos linteis das portas e nas xanelas para botar fóra ás meigas e maos espíritos. Tamén ten usos medicinais. Nalgunhas partes de Europa tamén lavan a cara coa auga das herbas e o