Top 10 similar words or synonyms for alforxa

faltará    0.816341

cortella    0.769198

enterraran    0.708771

arrechán    0.686635

azoospermia    0.673779

ferreiría    0.671807

falaches    0.671030

reluz    0.665515

morras    0.665207

rincha    0.658689

Top 30 analogous words or synonyms for alforxa

Article Example
Peracáridos O nome científico "Peracarida" está tirado da voz do grego antigo πήρα "pḗra", 'alforxa', 'saco de viaxe' e o elemento do Latín científico "-carida", forma neutra plural derivada do termo do grego antigo καρίς "karís", 'pequeno crustáceo', 'cmarón'.
Equimiperinos Pola súa parte "Echymipera" formouse co elemento do latín científico "Echy-", tirado do nome latino "echīnus", 'ourizo cacho' e o latín "pēra", 'alforxa'. Literalmente 'os ourizos con bolsa' (aludindo ao marsupio).
Echymipera O nome científico "Echymipera" está formado polo elemento do latín científico "Echy-", tirado do nome latino "echīnus", 'ourizo cacho' e o latín "pēra", 'alforxa'. Literalmente 'os ourizos con bolsa' (aludindo ao marsupio).
Peroryctes Pola súa parte "Peroryctes", termo de etimoloxía mixta, formouse co elemento do latín científico "per-", tirado do nome latino "pēra", 'alforxa', e o o substantivo do grego antigo ὀρύκτης "orýktēs", 'escavador'. Literalmente 'o escavador con bolsa' (aludindo ao marsupio).
Dióxenes de Sínope Dióxenes levou ao extremo os preceptos cínicos de seu mestre Antístenes. Foi o exemplo vivo que perpetuou a indiferenza cínica perante o mundo. Desprezaba a opinión pública e parece ter vivido nunha pipa ou barril. Os seus únicos bens eran unha alforxa, un bastón e unha tixela (que simbolizaban o desapego e auto-suficiencia perante o mundo), sendo coñecido como o filósofo que vivía como un can.
André Apóstolo André vivía inmerso no ambiente insurreccional de Galilea, anhelando a liberación de Israel das tiranía de Herodes e das gadoupas do Imperio romano. A súa arela de cambio e conversión para preparar a acción liberadora de Deus, lévao a acudir a chamada de Xoán o Bautista e a seguir a Xesús polas vilas e aldeas de Palestina, sen alforxa nin cartos, anunciando o Reino de Deus aos probes, realizando exorcismos e proclamando a liberación dos oprimidos e o amor ao inimigo.
Xudas Iscariote Martin Hengel subliñou que o trazo persoal era o que distinguía ao discípulo de Xesús de Nazaret, mediante unha chamada personalizada ao seguimento que non se encontra na tradición rabínica nin sequera entre os discípulos de Xoán o Bautista, ao que o propio Xesús estivo inicialmente ligado. A inminencia da chegada do Reino de Deus anunciado por Xesús esixía unha a preparación para unha misión que incluía a gobernación das 12 tribos de Israel, conforme un espírito de servizo e humildade ("os que gobernan as nacións as tiranizan, non sexa así entre vós, quen queira ser o maior sexa o escravo de todos") e segundo unha ética radical baseada na pobreza e o amor ao inimigo. A isto foi chamado persoalmente Xudas, que con toda seguridade participou no anuncio do Reino de Deus, polas vilas de Galilea e Xudea seguindo as instrucións de non levar bolsa, nin caxato, nin alforxa, nin diñeiro, nin dúas túnicas, sandando os enfermos, dando esmolas aos marxinados, e realizando exorcismos.