grieux - Synonyms of grieux | Antonyms of grieux | Definition of grieux | Example of grieux | Word Synonyms API

Article	Example
مانون لسکو (پوچینی)	سحرگاه است؛ مانون در زندان زنان بدکاره به سر میبرد (Des Grieux, Lescaut, Manon: Ansia eterna, crudel). لسکو به یکی از زندانبانان رشوه میدهد تا اجازه دهد گریو از پشت میله‌ها با مانون دیدار و صحبت کند؛ آنها متوجه میشوند که مانون قرار است به لوئیزیانا تبعید شود. مسئول روشنایی از آنجا ردّ میشود و در حال خاموش کردن چراغ ها، آواز می‌خواند (Lamplighter, Des Grieux, Manon: E Kate ripose al re); (Des Grieux, Manon: Manon, disperato è il mio prego).
مانون لسکو (پوچینی)	کالسکه ایی از آراس می‌رسد و مانون، لسکو و جرونته از آن پیاده میشوند. در نگاه اول، گریو عاشق مانون میشود (Chorus, Edmondo, Lescaut, Des Grieux, Geronte: Discendono, vediam); (Des Grieux, Manon, Lescaut: Cortese damigella). گریو از گفتگوی بین آن سه، اینطور متوجه میشود که مانون قرار است - به خواسته پدرش - به یک صومعه سپرده شود؛ بنابراین در موقعیتی مناسب، به سوی مانون رفته وِ التماس می‌کند که با او ملاقاتی داشته باشد؛ مانون هم با بی میلی قبول می‌کند. دانشجویان با اشاره به این دو، شروع به خندیدن و مزاح میکنند. مانون صحنه را ترک می‌کند و گریو احساساتش را نسبت به این دختر زیبا بیان میدارد (Des Grieux: Donna non vidi mai).
مانون لسکو (پوچینی)	تلاش‌های لسکو و گریو برای نجات مانون بی نتیجه میماند. مانون با چهره ایی اندوهگین و رنگ پریده، در بین دیگر زنان زندانی و با همراهی یک نگهبان به داخل کشتی برده میشود. جمعیت حاضر در آنجا با بی‌رحمی شروع به گفتگو در مورد این زنان کرده و آنها را کالاهایی مینامند که توسط مردان مورد استفاده قرار گرفته و حالا به دور ریخته میشوند (Chorus, Lescaut, Des Grieux, Manon: All'armi! All'armi). لسکو به شدت نگران مانون است و دلش برای او می‌سوزد (Sergeant, chorus, Lescaut, Manon, Des Grieux: Rosetta! – Eh, che aria!). گریو نیز در اندوه از دست دادن مانون برای همیشه، آخرین تلاش‌هایش را برای آزادی مانون می‌کند؛ ولی توسط مأمورین با خشونت به کنار رانده میشود؛ اما ناخدای کشتی با دیدن این صحنه دلش به رحم میاید (Des Grieux: Pazzo son) و اجازه میدهد که گریو سوار کشتی شود.
مانون لسکو (پوچینی)	غروب هنگام است و عده ایی از پسران دانشجو و دختران در میدانی که معروف به محل نوشیدن و سرگرمیست، در حال قدم زدن هستند. ادموندو در وصف لذت جوانی آوازی سر میدهد (Edmondo, chorus: Ave, sera gentile). گریو وارد میشود؛ اما غمگین است و از بقیه کناره گیری می‌کند (Des Grieux, Edmondo, chorus: L’amor! L’amor). دیگر جوانان هم شروع به شوخی و سر به سر گذاشتن با او میکنند (Des Grieux, Edmondo, chorus: Tra voi, belle, brune e bionde) ; (Edmondo, chorus: Ma, bravo).
مانون لسکو (پوچینی)	صحنه از جایی آغاز میشود که مانون و گریو به امید پناه گرفتن در محل استقرار بریتانیایی ها، راه صحرا را پیش گرفته اند. مانون از فرط تشنگی به زمین می‌افتد (Des Grieux, Manon: Tutta su me ti posa) ; (Des Grieux: Vedi, son io che piango) ; (Manon, Des Grieux: Sei tu che piangi). گریو احساس می‌کند که جان مانون در خطر است و به جستجوی آب میرود؛ پس از رفتن او، مانون گذشته‌اش را به یاد آورده و برای زیبایی اغوا کننده و سرنوشت تلخش آواز می‌خواند (Manon: Sola, perduta, abbandonata). جستجوی گریو برای یافتن آب بی حاصل است و او دست خالی باز میگردد؛ مانون در آغوش گریو شروع به شرمساری می‌کند و به خاطر سختی هایی که گریو به خاطرش متحمل شده، از او طلب بخشش می‌کند؛ گریو به مانون اطمینان میدهد که او را بخشیده و بی شک آینده ایی خوش و درخشان در انتظارشان خواهد بود. همچنان که دو دلداده به یکدیگر ابراز عشق و وفاداری میکنند، تشنگی مانون را از پای در آورده و در میان بازوان گریو جان می‌سپارد؛ گریو نیز از شدت اندوه، کنار پیکر بی جان مانون، از حال میرود (Manon, Des Grieux: Fra le tue braccia, amore).