tomentosa - Synonyms of tomentosa | Antonyms of tomentosa | Definition of tomentosa | Example of tomentosa | Word Synonyms API

Article	Example
Velura rozo	La unua priskribo de "Rosa sherardii" okazis fare de Hugh Davies. sinonimo por "Rosa sherardii" DAVIES estas : "Rosa omissa" DÉSÉGL., "Rosa pomifera" subsp. "omissa" PARMENTIER, "Rosa tomentosa" subsp. "omissa" (DÉSÉGL.) ROUY, "Rosa tomentosa" subsp. "sherardii" (DAVIES) A.PEDERSEN.
Ĉina paŭlovnio	Ĉina paŭlovnio ("Paulownia tomentosa", sin.: "P. imperialis") estas arbo en la familio de paŭlovniacoj ("Paulowniaceae"). Antaŭe ĝi estis alkalkulata al skrofulariacoj.
Gvaĥiraj-barankilaj kserofitaroj	Arbaroj dominataj de "Lonchocarpus punctatus" ofte estas akompanataj de "Bunchosia odorata" kaj "Ayenia magna". Aliaj arbaroj ekzistas en kiuj superregas "Prosopis juliflora", "Erythrina velutina" kaj "Clerodendron ternifolium". Varieco da plantokomunumoj ĉeestas kie du plantospecioj estas dominantaj. Ekzemploj estas : "Astronium graveolens" – "Handroanthus billbergii", "Haematoxylum brasiletto" – "Melochia tomentosa", "Caesalpinia coriaria" – "Cordia curassavica", "Bursera glabra" – "Castela erecta", "Vitex cymosa" – "Libidibia coraria", "Mimosa cabrera" – "Cordia curassavica", "Bursera tomentosa" – "Bursera graveolens" kaj "Castela erecta" – "Parkinsonia praecox" .
Jungaoj	La flaŭro de la subtropika nubarbaro de la Jungaoj ĉefe konsistas el "Schinus molle", "Furcraea", "Furcraea andina", "Hylocereus" kaj "Echinopsis peruviana". La kokao-planto estas enkondukita en tiu regiono same kiel "Uncaria tomentosa". La plej allogaj ejoj de tiu varma refreŝiga regiono estas siaj orkidaj arbaroj kaj belegaj valoj. La faŭno de la Jungaoj estas karakterizita de Longvosta mokbirdo ("Mimus longicaudatus") .
Sudorient-usonaj koniferaroj	Tiuj arbaroj troviĝas en sekejoj kaj sekejoj-humidetejoj kaj estas dominataj de kverkoj kaj karjoj. Tiuj vivejoj estas protektataj kontraŭ fajroj per aŭ kruta topografio, aŭ izoliteco, aŭ limigata flamabileco de la vegetaĵaro. Tipaj kanopeospecioj inkludas "Quercus alba", "Quercus hemisphaerica", "Carya tomentosa" kaj "Carya glabra" .
Narmad-valaj sekaj deciduaj arbaroj	La natura vegetaĵaro de la ekoregiono estas tri-etaĝa arbaro adaptata al musono kaj sek-sezona klimato. La arbaroj tipe havas supran kanopeon je 15–25 metroj, suban kanopeon je 10-15 metroj kaj subarbaraĵon je 3-4 meter. Granda tektono ("Tectona grandis") estas la dominanta kanopeoarbo, akompanata de "Diospyros melanoxylon", "Anogeissus latifolia", "Lagerstroemia parviflora", "Terminalia tomentosa", "Lannea coromandelica", "Hardwickia binata" kaj "Boswellia serrata".
Kresta serpentaglo	La reprodukta sezono estas ĉefe vintre al printempo. La nesto estas granda platformo konstruita alte en arbo. En centra Barato, oni uzas ofte la "Terminalia tomentosa". La nestoj estas kovrataj per verdaj folioj el arbo kie oni estas. La kutima ovaro estas de ununura ovo kvankam foje la ino demetas du, sed nur unu ido estas sukcese bredata dum unu sezono. La nestoj estas defendataj de la gepatroj.
Kvazaŭĉiamverdaj arbaroj de la bramaputra valo	La karakterizaj ĉiamverdaj arbospecioj en tiuj arbaroj apartenas al la genroj "sizigio" (Mirtacoj), cinamomo (Laŭracoj), "Artocarpus" (Morusacoj), kaj al la familio de la "Magnoliaceae". La plej ĝeneralaj falfoliaj specioj inkluzivas "Terminalia myriocarpa", "Terminalia citrina", "Terminalia tomentosa", "Tetrameles spp.", kaj "Stereospermum spp." . La fortika ŝoreo ("Shorea robusta") troviĝas kie la vivloko estas perturbita, precipe sekve de arbarbrulegoj, kaj konstituas subklimaksan komunumon. Aliaj dipterokarpospecioj estas bioindikiloj por arbaro en retroira sukcesio ekde tropika ĉiamverda arbaro aŭ por signi antaŭklimaksan fazon. La frondaraj arboj karakterize altas 20 ĝis 30 metrojn.
Fiĝiaj tropikaj sekaj arbaroj	Iam la tropika seka arbaro estis okupanta trionon de la tersupraĵa fiĝia areo. La kanopeo de la seka arbaro estis okupata de du specioj : la denskrona dakridio kaj la fiĝia fagrao. Aliaj ĉeestantaj specioj estas : "Myristica castaneifolia", "Dysoxylum richii", "Parinari insularum", "Intsia bijuga", sizigioj, "Aleurites moluccana", "Ficus theophrastoides", bambuoj, "Podocarpus neriifolius", "Cycas seemannii" ("Cycadaceae"), kaj "Gymnostoma vitiense" ("Casuarinaceae"). Eĉ pli sekaj areoj iam subtenas subtipon de arbaro dominata de endemia santalo ("Santalum yasi"), "Casuarina equisetifolia", kaj "Gymnostoma vitiense" kaj grimpantaj filikoj ("Lygodium scandens"). La plej perturbitaj sekaj arbaroj aperas kiel maldense arbokovrata savano sur eroziitaj kaj degraditaj grundoj, kaj estas superregataj de "C. equisetifolia" kun subarbaraĵo de "Mussaenda raiateensis", "Decaspermum fruticosum", "Dodonaea viscosa", "C. seemannii", kaj la palmo "Pritchardia pacifica". Multaj areoj, iam sek-arbare kovritaj, estas sufiĉe ofte bruligitaj por nuntempe subteni malferman herbejon kaj savanon nomatan "talasika" (signifantan "sune bruligita"). La grundoj en tiuj areaj estas tiom degraditaj de fajro kaj erozio ke nur dissemata vegetaĵaro postvivas. "Sporobolus indicus" estas la plej komuna greso kun la filikoj "Pteridium aquilinum" kaj "Dicranopteris linearis" ankaŭ ĉeestanta; herbejo de "S. indicus" kovras ĉirkaŭ 25 % de Vitilevuo kaj Vanualevuo. Kroma tipo de relative seka arbaro trovata en marborda vegetaĵaro estas mallarĝa zono ĉirkaŭ ĉiuj insuloj. La plimultaj specioj en tiu komunumo ĉeestas en marbordaj areoj tra la pacifika ekozono. "Scaevola taccada", "Wollastonia biflora", "Sophora tomentosa", kaj "Clerodendrum inerme" dominas areojn apud la strando. Pli fore landinterne, "Barringtonia asiatica", "Calophyllum inophyllum", "Hibiscus tiliaceus", "Cocos nucifera", "Pandanus tectorius", kaj "Casuarina equisetifolia" superregas la arbaron.