Top 10 similar words or synonyms for tlatelolko

algeciras    0.496171

consuegra    0.486736

casas    0.483447

hispanoj    0.480975

tenoĉtitlano    0.477424

puebla    0.475063

kadizo    0.471140

villanueva    0.469759

guadalupe    0.468513

sanlúcar    0.464182

Top 30 analogous words or synonyms for tlatelolko

Article Example
Aztekoj Origine, Tenoĉtitlano estis konstruita sur malgranda insuleto en la dekomenca lago Tekskoko kiu iom post iom estis ampleksigita artefarite ĝis unuiĝi al la insuletoj de Tlatelolko, Nonoalko, Tultenko kaj Mikshuka, pere de akvosciencaj inĝenieriaj vorkoj de plenigado, pilieroj kaj intermaj kanaloj, same kiel barilaj digoj kaj pontoj ĝis atingi ĉirkaŭ 13.5 kvadrataj kilometroj. Ne ekzistas interkonsento pri la loĝantaro de Tenoĉtitlano, la plej parto de la historiistoj indikas konserveman valoron inter 80 000 kaj 230 000 loĝantoj, tamen pli grandaj ol la plej parto de la tiamaj eŭropaj urboj: Konstantinopolo (kun 200 000 loĝantoj), Parizo (kun 185 000) kaj Venecio (kun 130 000). Aliaj historiistoj kuraĝas doni aliajn ĉirkaŭkalkulojn: Eduardo Noguera, baze sur iamaj mapoj, kalkulas 50 000 domojn kaj 300 000 loĝantojn; Soustelle kalkulas 700 000 loĝantojn se inkludi la loĝantaron de Tlatelolko kaj tiun de la satelitaj insuletoj kaj urboj de la zono. Tlatelolko origine estis urbo sendependa de la azteka povo, sed eventuale ĝi estis submetita kaj konvertita en ĉeurbo de Tenoĉtitlano.
Ĝenerala historio pri la aferoj de Nova Hispanio La Florenca Kodekso aŭ "Ĝenerala historio pri la aferoj de Nova Hispanio" estas la nomoj kiujn ricevas kutime 12 libroj kreitaj laŭ superrigardo de Bernardino de Sahagún inter proksimume 1540 kaj 1585. Ĝi estas kopio de originaj fontomaterialoj kiuj nune estas perdiĝintaj, eble detruitaj de hispanaj gravuloj kiuj konfiskis la manskribaĵojn de Sahagún. La originaj fontomaterialoj estis registroj de konversacioj kaj intervjuoj kun indiĝenaj informantoj de Tlatelolko, Tekskoko kaj Tenoĉtitlano.
Johano Diego La 9-an de decembro 1531, kiam sankta Juan Diego iris al Tlatelolko por la matena meso sur la monteto Tepeyac, ekvidis belan virinon, kiu sinprezentis al li kiel: Dipatrino de Guadalupe – Sankta Maria ĉiam Virgulino, la Patrino de vera Dio. Revelcioj daŭris kelkajn tagojn – ĝis la 12-an de decembro 1531, kiam konforme al la tradicio devus okazi miraklo – sur ponĉo de sankta Juan Diego, en kiu li portis rozojn (la rozoj mirakle elkreskis sur ŝtonoza, kovrita de glacio monteto), aperis en mirakla maniero bildo de Dipatrino, kiel signo por episkopo Juan de Zumárraga. Post la evento oni konstruis etan preĝejon, kiue iĝis celo de pluraj pilgrimadoj de indianoj, mestizoj kaj hispanoj. La pilgrimoj aparte omaĝis mirindan bildon de Dipatrino el Guadalupe. Tio estas la plej malnova Maria Apero oficiale agnoskita de la Romkatolika Eklezio. Baziliko de Dipatrino el Guadalupe en Meksiko estas la plej granda katolika – ĉiujare alvanas ĉi tie 12 milionoj de pilgrimantoj.
Bernardino de Sahagún Tiu antaŭulo de etnografio komencis (1547) tiun esploron per la redakto de kolekto, en la navatla lingvo, de primoralaj paroladoj “Huehuetlatolli” (paroloj de maljunuloj). De 1550 ĝis 1555 li ellaboris historion de la "Hispana Konkero", sin baziĝanta sur la rakontoj de survivantaj indiĝenoj. En 1558, liaj superuloj lin ŝarĝis per tasko kompili, en azteka lingvo, mallongan kompendion de elementoj pri la meksikia kulturo, kiu povus faciligi la kristanan anoncon ĉe la “indianoj”: tion li aranĝis per la helpo de sia lernantoj laŭlonge de sep jaroj. Sahagún pretigis demandaron plenigotan de “informantoj, nome de personoj konintaj la socion kiu antaŭis la invadon de la konkerintoj, por ke ili plenigu la respondojn per "bildoj" laŭ la maniero kaj stilo de aztekaj pentrografoj kaj per komentarioj en la navatla. Post dujara loĝiĝo en Tepepulko, li revenis al Tlatelolko por repreni sian, pro kontraste interrompitan, enketon. Translokigita ĉe la konventon de Meksikurbo, li daŭrigis korekti kaj pretigi la manuskriptojn nun dividitajn laŭ 12 libroj.