Top 10 similar words or synonyms for malĝoju

konscios    0.812377

militu    0.809476

mensogu    0.799585

praviĝas    0.799223

insultu    0.793367

adultu    0.786474

amoru    0.781990

antaŭsentas    0.780970

senfortaj    0.776120

rekandidatos    0.775828

Top 30 analogous words or synonyms for malĝoju

Article Example
`Abdu'l-Bahá "Ne malĝoju pro miaj mallibereco kaj malbonsorto ; ĉar tiu ĉi mallibereco estas mia belega ĝardeno, mia palaca paradizo kaj trono de regado inter la homaro. Mia malbonsorto en la malliberejo estas krono, kiu glorigas min inter justuloj."
Severa Letero La Severa Letero aŭ Letero de larmoj estis letero kiun verkis al la korintanoj Paŭlo de Tarso. Ĝi estas menciata en la 2-a epistolo al la korintanoj: “Ĉar el multe da aflikto kaj kora dolorego mi skribis al vi kun multaj larmoj, ne por ke vi malĝoju, sed ke vi sciu la amon, kiun mi havas al vi abunde.” (2Kor 2:4) Tia priskribo ne samas kiel la 1-a epistolo al la korintanoj, do tiuj estis du ĉefaj hipotezoj pri la Severa Letero:
Sidarto Gotamo La vojaĝado de Gautama kaj prezentado de lia doktrino, kiu daŭris longajn dekjarojn, ne restis sen sekvoj en lia sano. En la okdeka jaro de lia vivo la venanta malforteco estis senĉese pli videbla. Post manĝo ĉe sia samideano, forĝisto Ĉunda, Gautama grave malsaniĝis. Li suferis fortajn dolorojn kun klara konscio kaj ne lasis influi per ili sian menson. En bosko apud Kuŝinagari Gautama lasis establi lokon, kie li volis morti kaj ekkuŝis ""kun klara konscio sur la dekstran flankon, simila al leono, kun unu kruro trans la alia"." Ananda, la amiko de Gautama, estis profunde malbonhumora kaj ploris. Sed Gautama kvietigis lin per tiuj ĉi vortoj: ""Ananda, ne malĝoju, ne lamentu, jam antaŭe mi ja diris, ke ĉio, kio estas al homo kara, devas perei, devas ĉesi, ne povas persisti por eterne. Kiel povus okazi, ke tio, kio estiĝis, kio leviĝis, ne disfalus? Tio ne eblas.""
Semiramiso Semiramiso (sirie "kolombino") estis legenda asiria reĝino konata ankaŭ kiel Semiramida, Ŝammuramat, aŭ aramee Ŝamiram. Semiramiso estis historia persono, edzino de reĝo Ŝamŝi-Adad la 5-a, kiu regis en la jaroj 811-808 antaŭ Kristo. Post la morto de Ŝamŝi-Adad ŝi regis kiel regentino anstataŭ ilia neplenkreska filo Adadnirari la 3-a kaj pli poste ankaŭ kiel lia kunregantino. Laŭ legendo ŝi lasis konstrui famajn Pendĝardenojn de Semiramiso en Babilonio, alia versio parolas pri tio, ke lasis ĝin konstrui ŝia edzo, por ke ŝi tiom ne malĝoju pri ŝia naska montara medio. Sed la ĝardenoj estas verŝajne el pli posta tempo. Kiel Semiramiso estadas iam markataj ankaŭ pluaj asiriaj aŭ babiloniaj reĝinoj, ekzemple Nitókris, la reĝino de reĝo Nebukadnecar la 2-a.
Síyáh-Chál "Je la justeco de Dio! Ni havis nenion komunan kun tiu abomeninda faro, kaj Nia senkulpeco estis nedisputeble pruvita antaŭ la tribunaloj. Malgraŭ tio, oni arestis Nin kaj el Nijavarano, kiu estis tiam la reĝa restadejo, kondukis Nin, katenigita, kun nuda kapo kaj nudaj piedoj en la subteran malliberejon en Tehrano. Bruta gardanto, kiu Nin akompanis surĉevale, ekprenis la ĉapelon de sur Nia kapo, dum multaj ekzekutistoj kaj gardistoj pelis Nin antaŭen kun granda rapideco. Oni enfermis Nin dum kvar monatoj en loko abomena preter kompreno. Efektive, malluma kaj malvasta ĉelo estus multe pli preferebla ol la subtera loko, kie estis enkarcerigitaj tiu ĉi Persekutato kaj Liaj kunsuferantoj. Je Nia alveno oni kondukis Nin tra malluma koridoro kaj de tie Ni malsupreniris tri krutajn ŝtuparojn ĝis al la subterejo destinita por Ni. Tiu ĉi loko estis peĉe malluma, kaj Niaj kunmalliberuloj nombris preskaŭ cent kvindek; ŝtelistoj, murdistoj kaj vojrabistoj. Kvankam tiom homplena, ĝi tamen havis nenian elirejon krom la koridoro tra kiu Ni eniris. Neniu plumo kapablas priskribi tiun lokon, nek la lango ĝian putran malbonodoron konigi. La plej multaj el la viroj havis nek veston nek kuŝaĵon. Nur Dio scias kio Nin trafis en tiu odoraĉa kaj fia loko! Tage kaj nokte, en tiu subtera malliberejo, Ni meditis pri la faroj, la stato, kaj la konduto de la babanoj, scivolante kio povintus igi popolon tiel grandaniman, tiel noblan, kaj tiel inteligentan, fari tiel malrespektan kaj insultegan atencon kontraŭ la vivo de la reganto. Tiu ĉi Persekutato tuj decidis ke, post Sia liberiĝo, Li eklaboros kun plej granda peno por regeneradi tiun ĉi popolon. Unu nokton, en sonĝo, la jenaj glorigaj vortoj aŭdiĝis ĉiuflanke: "Vere, Ni igos Vin triumfa per Vi Mem kaj per Via Plumo. Ne malĝoju pri tio kio okazis al Vi, nek timu, ĉar Vi estas sekura. Baldaŭ Dio aperigos la trezorojn de la Tero - homojn kiuj donos al Vi venkon per Vi Mem kaj per Via Nomo, per kiu Dio revivigis la korojn de tiuj kiuj rekonis Lin"