паморская - Synonyms of паморская | Antonyms of паморская | Definition of паморская | Example of паморская | Word Synonyms API

Article	Example
Паморская гаворка	Паморская гаворка (рус.: "поморская говорь" ("помо́рьска гово́ря")) — група дыялектаў рускай мовы (паўночнай вялікарускай гаворкі), распаўсюджаныя сярод памораў ў былых Архангельскай і паўночных частках Аланецкай і Валагодскай губерняў.
Паморская культура	Памо́рская культу́ра (вейхяроўска-краташынская, усходнепаморская, паморска-падклёшавая, культура падклёшавых пахаванняў) — археалагічная культура ранняга жалезнага веку плямёнаў, якія ў 7-3 стагоддзях да н.э. (фазы D—Lt C1) насялялі большую частку Польшчы, заходняе Палессе і заходнюю Валынь. Вядома больш за 3000 помнікаў і месцазнаходжанняў. На тэрыторыі Беларусі вядомы толькі помнікі позняга этапу, якія належалі да ўсходняй перыферыйнай групы. Яна разглядаецца як варыянт паморскай альбо асобная культура — падклошавых пахаванняў; помнікі распаўсюджаны ў Мазовіі, Малой Польшчы, заходняй Валыні.
Паморская гаворка	Вывучэннем паморскай гаворкі займаўся І. С. Меркур'еў (1924—2001), прафесар філалогіі, аўтар шэрагу кніг, у тым ліку «Жывая гаворка кольскіх памораў» (выдадзена ў 1979 г., ўтрымлівала каля 5000 паморскіх слоў і выразаў).
Паморская гаворка	У паморскай гаворцы адчуваецца моцны ўплыў наўгародскіх гаворак, маецца значная колькасць архаізмаў, запазычанняў з фіна-ўгорскіх і скандынаўскіх моў.
Дрэўлеправаслаўная паморская царква	Самі стараверы-паморцы лічаць, што менавіта іх Царква заснавана Ісусам Хрыстом і вядзе свой пачатак ад апосталаў, а таксама з'яўляецца адзінай законнай пераемніцай рускай дараскольнай царквы. Пасля смерці апошніх дараскольных святароў стараверы-паморцы адмовіліся ад практыкі прыёму беглых папоў (беглапапоўства), гэта значыць свяшчэннікаў, якія пераходзілі ад сінадальнай царквы (Руская Праваслаўная Царква), таму што гэта на іх погляд супярэчыць царкоўным правілам. Ва ўмовах адсутнасці святарства службы сталі весціся абранымі пісьменнымі прыхажанамі. На аснове манаскага салавецкага статуту быў створаны Паморскі статут для вядзення службы прыхажанамі, у якім былі апушчаны словы якія прамаўляліся свяшчэннікамі. Гэтак жа ў Памор'і на рацэ Выг быў арганізаваны Выгаўскі манастыр, які стаў духоўным цэнтрам усіх старавераў-паморцаў з канца XVII да сярэдзіны XIX стагоддзя. Таму і ўся Царква атрымала найменне Паморскай.