булгараў - Synonyms of булгараў | Antonyms of булгараў | Definition of булгараў | Example of булгараў | Word Synonyms API

Article	Example
Цюркская прамова	Цюркская прамова — гіпатэтычная прамова цюркскай моўнай сям'і, існаванне якой прыпадае на перыяд да падзелу цюрак на агузаў і булгараў, які адбыўся прыкладна ў 4500-4000 гг. да н.э. Рэканструкцыя мовы адбываецца з дапамогай паранаўча-гістарычнага метаду.
Батбаян	Лічыцца старэйшым з сыноў Кубрата, стваральніка Вялікай Балгарыі. Пасля смерці бацькі ўзначальвае племянныя аб'яднанні булгараў. Супраць волі Кубрата, які бачыў існаванне Вялікай Балгарыі ў адзінстве кіруючых органаў, гэта значыць сыноў, успыхнулі канфлікты паміж братамі і плямёнамі на чале з імі. Скарыстаўшыся гэтым, з усходу ў 671 пачалося ўварванне войск Хазарскага каганата і ўжо ў 672 Батбаян стаў васалам хазараў.
Пермскія мовы	Наступная гісторыя пярмянаў характарызуецца трапленнем пярмянаў у розныя прыродныя і палітычныя ўмовы. Пад уплывам булгараў частка пярмянаў у перыяд з IV па VII ст. мігруе на паўночны ўсход у раёны сучаснай рэспублікі Комі. Распад пермскай моўнай супольнасці ўзмацняецца ў VII-VIII ст., калі паўднёвыя пярмяне (продкі ўдмуртаў) трапілі ў склад Волжскай Булгарыі, у выніку чаго тагачасныя гаворкі паўднёвых пярмянаў зазналі на сабе вялікі ўплыў цюркскіх моў.
Гісторыя Чэхіі	Кожнае племя кіравалася сваімі старастамі ці князямі. Падзеленыя на дробныя плямёны, чэшскія славяне ў другой палове VI стагоддзя і напачатку наступнага стагоддзя знаходзіліся пад уладай авараў, якія пасяліліся каля 562 года ў Паноніі. Няўдалы паход на Канстанцінопаль (626) і напады хазараў і булгараў пахіснулі магутнасць авараў. Славянскія народы паспяшаліся пазбавіцца ад прыгнёту дзікай арды. Барацьба за незалежнасць прывяла да стварэння часовага саюза розных плямёнаў чэшскіх славян. Да гэтага саюза далучыліся і іншыя суседнія славянскія народы. Узнікшы такім чынам саюз апынуўся настолькі моцным, што спроба франкскага караля Дагаберта заваяваць землі чэшскіх славян скончылася поўнай няўдачай: франкскае войска было разбіта ў трохдзённай бітве пры Вагастысбургу (630).
Вялікае перасяленне народаў	Вялікае перасяленне народаў, таксама Варварскае ўварванне — перыяд у гісторыі Еўропы, адзначаны масавымі міграцыямі, у выніку якіх склалася аснова сучаснай этнакультурнай карты гэтай часткі свету. Перасяленне народаў у Еўропе, якое адбывалася прыкладна паміж 300-мі і 700-мі гадамі нашай эры, супала з перыядам пераходу ад Антычнасці да Ранняга Сярэднявечча. Гэтыя рухі адзначаліся глыбокімі зменамі, як у межах Рымскай імперыі так і ў межах так званай «варварскай мяжы». Мігрыруючыя народы складаліся з готаў, вандалаў, булгараў, аланаў, свеваў, фрызаў, франкаў і іншых германскіх і славянскіх плямёнаў. Вялікае перасяленне народаў ўмоўна дзеліцца на 3 этапы: германскі (II—IV стст.) — ад Маркаманскіх войн да Адрыянопальскай бітвы, гунскі (IV стст.—V стст.) — ад Адрыянопальскай бітвы да бітвы на Каталаўнскіх палях, славянскі (VI—VII стст.) — перамяшчэнне славянскіх плямёнаў ва Усходняй, Паўднёва-Усходняй і Цэнтральнай Еўропе.